Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fergie- Big Girls Don't Cry
*
Dondum kaldım, ben olduğumu biliyor mu? Pislik mi?
Elim titredi,bunu kim yazmış olabilirdi? Benden nefret mi ediyordu ? Yoksa Aylin benimle dalga mı geçiyordu? Ama neden böyle bir şey yapacaktı ki? Yalnızca aklıma başka bir ihtimal gelmiyordu. Kim benim Anemon olduğumu öğrenmiş olabilirdi?Açık vermemiştim,kimse fark etmiş olamazdı.
Çok tedirgin olsam da tedirginliğimi içime attım ve işime döndüm,bu konuyu eve gittiğimde detaylı bir şekilde düşünecektim zaten.
Seçmeleri bugün bitirmek zor olacağı için kasmadan adaletli bir şekilde seçmeye devam ettik
Bu sırada Boranla epey sohbet etmiş aramızdaki arkadaşlık bağını da güçlendirmiştik,zaten kafa biri olduğundan ona alışmam zor olmayacaktı.
Öğle yemeğini yedikten sonra o kendi işine dönmek durumunda kaldı bende seçimlerle baş başa..
*
İş çıkışına iki saat kala yayınevine gitmem gerektiğini hatırladım,bu seferde Aylin'e verdiğim sözü geciktirip aramızı açmak istemiyordum.
Odamdan çıkıp Boran'ın yanına gittiğimde bilgisayarda bir şeyler yazıyordu.
"Boran bakar mısın?" kafasını kaldırdı ve yazdığı şeyi bıraktı.
"Seçimler seni zorladı mı yoksa?" başımı olumsuz anlamda salladım.
"Hayır benim gitmem gereken bir yer var ama ilk haftadan erken çıkmalarla ayıp olur diye düşünüyorum ne yapacağım?" yüzündeki ciddi ifadeyi bir tebessüm kapladı.
"İzel bu şirketin neredeyse yarısının babanın olduğunun farkında mısın? Kendini bizimle aynı seviyede tutabilecek olgunlukta olmanı takdir ettim ama sen istediğin an gidebilirsin ve buna kimse karışmaz,gitmesi gereken ben olsam bu bir sorun olurdu haklısın ama kimseye hesap vermek zorunda değilsin, işin varsa gidersin" bir yandan haklıydı ama ne bileyim gene de sıkıntı çıksın istemiyordum.
"O halde ben şimdi gidersem bir şey olmaz dimi?"
"Olmaz ben sana seçmeleri mail olarak atarım yarına tamamlamalısın biliyorsun" haklıydı,bizi dışarıdan gören biri konumlarımızın ters olduğunu sanabilirdi,olması gereken de oydu zaten ama..
"Tamam ben gidiyorum görüşürüz" odama geçip eşyalarımı aldım ve Boran'a son bir kez selam verip çıktım.
Yayınevine ulaşmam gittiğim yol üzerinde meydana gelen trafik kazası yüzünden uzun sürdü,çok şükür ölen yoktu ama yaralıları görmüştüm,kimin kafası kiminin bacağı..ağlıyorlardı.
