Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin sevgili okuyucular <3
Teoman-Kupa Kızı Ve Sinek Valesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Onu bu denli şaşırtan hikayemdekiler miydi yoksa havanın bu kadar kararmış olması mı bilmiyordum,anlattıklarım yeni bitmişti ve ben acı bir gerçeğin yeni farkına varmıştım.
Erdem'e verdiğim yemek sözü. Buraya gelirken çok kalmadan döneceğimizi düşündüğüm için rahattım ama Yusuf ile konuşmaya başladığımız an, dahası fotoğraf çekildikten sonraki zamanlar aklım başımdan gitmişti anın huzuruna kapılmış ve diğer şeyleri umursamamıştım,sonuç ise kararan hava ve Erdem'le sonra bir konuşma olacaktı.
Konuşurken baya yürüdüğümüz için şuan nerede olduğumuzu bilmiyordum açıkçası ama Yusuf nedense benim aksime bu konuyu takıyor gibi görünmüyordu belki de buraya sürekli geliyordur diye düşündüm.
"Ben.." duraksadı yüzüne baktığımda o donuk ve üzgünlükle karışık ifade çıktı karşıma.
"Annemin öldüğünü bilmiyordum...." Doğru ona söylememiştim,ama o bunu sessiz söylemişti sanki kendi kendine konuşur gibi.
"Annem olsaydı şuan yaşadığımı hayat çok daha farklı olurdu...ilk olarak bu saatte burada olamazdım" deyince kafasını kaldırdı ve "Ah haklısın saat geç oldu ama korkmana gerek yok kaybolmadık ben buraya çok sık gelirim eskiden de gelirdim,başta kaybolmuşluğum oldu tabii ama deneyimler insanı geliştiriyor derler ya artık kaybolsak ta bir şekilde seni evine ulaştırırım"
"Ben..sana şimdi anlattığım için biraz rahatladım.." bakışlarımı gökyüzüne kilitledim,yıldızların belirginliği dakikalar ilerledikçe kat ve kat artıyordu.
"Bunları istediğim şekilde kimseye anlatamamak..." gözlerim doluydu ama o beni böyle görsün istemiyordum,ağlarken yani.
"İçimde tutmak çok zordu..beni istediğim şekilde dinleyecek olan yani.."
"Eğer seni daha iyi yaptıysa hiç önemli değil istediğin zaman beni ara ya da gel ve benimle konuş..seninle konuşmak beni de mutlu ediyor"
Eğer gözlerim dolu dolu olmasaydı o an ona hayranlıkla bakardım,bir kızın kalbini nasıl mutlu edeceğini biliyordu cidden.
"Şimdi üşüdüysen pikeni üstüne ört...seninle son bir şey daha yapmak istiyorum ,sorun olur mu?Sonra döneceğiz" Merak etmiştim gitmemiz gerekse de açıkçası artık belayı almıştım başıma o yüzden geçireceğim mutlu birkaç dakikaya daha hayır demezdim.
Başımla onayladım ve dediği gibi pikemi çıkarıp bedenime sardım, o da öyle yaptı ve yürümeye devam ettik.
"Normalde gittiğin yerde denizi ve yıldızları seyretmeyi çok seviyordun değil mi?" Başımla onayladım.
