Aşkın ne zaman karşınıza çıkacağını bilemezsiniz.
İzel'de bilmiyordu. Her zaman gidip oturduğu bankta hayatının aşkıyla karşılaşacağını bilmiyordu. Akıl aşığı birisine tutulacağını ve nefret ettiği hayattan zevk alacağını,belki de uzun zamandır bili...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Gece sırf sabah işte uzun süre kalmayayım diye tüm seçmeleri bitirdim ve öyle uyudum gerçi çok uyuyamamıştım ana sorun değildi.
Güzelce giyindim ve evden çıktım.
Açıkçası bugün çok heyecanlıydım,yani Yusuf ile çift buluşmasına katılacaktım ve o bunun için beni aramıştı yani hayatında başka bir kız yoktu cidden,tamam bu illa sevgili olmak zorunda değil ama istese başka bir kız tanıdığına da sorardı, bana sorduğuna göre bu benimle ilgileniyor demektir.
Yani öyle işte.
İş yerinde bugün yapılacak fazla bir şey yoktu,bir kere Boran hasta olmuş ve gelmemişti tabii ki onu aradım ve geçmiş olsun diledim sesi cidden kötü geliyordu.
Ama şanslıydı ki tatlı bir annesi vardı bana geçenlerde annesini öv öv bitirememişti tabii bilmiyordu o benim durumumu..bu yüzden susmuştum bende. Öyle güzel anlatmıştı ki annesiyle olan anılarını o anılar bana ait olsun istemiştim..O anlatırken ben yalnızca gülümsemiştim.
Müdür ile görüştüm seçilen kişileri ona ilettiğimde teşekkür edip seçtiğim kişilere baktı,cidden hak edenleri seçtiğimden memnun görünüyordu.
"Babanın sana bir anda o konuma vermesi seni rahatsız etti bunun farkındayım İzelcim ,belki de haklısın yavaştan başlamalıydın ama baban..biraz aceleci biliyorsun bu yüzden o konuma iyi ayak uydur olur mu? Zaten Boran sana elinden geldiğince yardımcı oluyor,sende zamanında bu konularla ilgili eğitim gördün..yani ben yapabileceğini düşünüyorum" Müdür benimle arkadaşı gibi konuşuyor olduğu için rahatlamıştım gerginliğim gitmişti.
"Evet haklısınız..elimden geleni yapacağım müdürüm!" dedim ve gülümseyerek odadan çıktım.
Yakında yarışma vardı ve programı ayarlamak müdür ve benim üzerimdeydi beni yormadan yapabileceğim işleri verdiği için müdüre bir kez daha teşekkür ettim,içimden.
Öğle yemeğimi yemedim çünkü az sonra şirketten çıkıp Yusuf ile buluşacaktım,orada yerdik nasıl olsa.
Bugün üzerime bordo yüksek bel bir pantolon ve siyah omuz detaylı bir kazak giymiştim,üzerime çok sevdiğim siyah cekeimi alınca benden rahatı yoktu!
Makyaj olarak hafiflikten yana olmuştum yalnızca eyeliner vardı farklı olarak yoksa doğallık daha hoş gelmişti.Çantamı koluma aldım ve girişteki sekretere döndüm.
"Ben çıkıyorum Burçin , bir şey olursa haberdar edersiniz zaten Esma Aykut ve müdür bey burada.." Burçin başıyla onaylayınca merdivenlere yöneldim,asansör en üst kattaydı ve gelmiyordu yürürsem bacaklarım çalışırdı hem.
