SİYAH GECE

5.BÖLÜM

Merhaba yine :)

Umarım güzel bir bölüm olmuştur,iyi okumalar

Yorum ve oylarınız ilham kaynağım <3

Resim: Yusuf.

Bu arada her bölüm gördüğünüz bu gif benim için Yusuf ve İzel'i en iyi anlatan gif o yüzden her bölüm koyuyorum,sembol gibi :)

***

Bugün babamla buluşacaktık,eve hiç uğramıyordu lakin her gün mutlaka mesaj atıyordu,ne düşünceli ama!

Şu sıralar görüşmeleri arttırma sebebi belliydi,bir an önce evlendirilmemizi istiyordu.

Lakin dün çok düşünmüştüm ve kararımı vermiştim.

Bugün Erdemle konuşacaktım, evlenmeye hazır değildim.

Giyinip evden çıktım ve babamın yolladığı adrese doğru sürmeye başladım.

Kaffeye girdiğimde babamın yanında iki adam daha vardı,beni görünce ayağa kalktılar ve "İyi günler Murat bey.." deyip uzaklaştılar,ne konuşuyorlardı acaba?

Babamı görmeyeli bir ay olmuştu sanırım,ancak bizim aramızdaki baba-kız olayı uzun bir süre önce bittiğinden onu görünce sarılasım gelmiyordu.

"Son gördüğümden daha iyi görünüyorsun,yüzü ne renk gelmiş"

"Konu neydi?" Söylediklerini geçip direk ne diyecekse desin istiyordum,gerçi onun niyeti belliydi ama.

"Tamam,neden geldiğimi biliyorsun. Erdem ile buluştun nasıldı?Seni beğendi mi?" İnanamıyordum,şuan pazarlanıyormuş gibi hissediyordum,babam gerçekten bunu soruyor muydu ? Normalde benim beğendiğim adamı onun karşısına dikmem ve ondan izin almam gerekirdi lakin olana bakın.

"Bakışlarına bakacak olursam görünüşümü beğendi.."

Babam sahte bir gülüş yolladı bana. "O zaman uzatmaya gerek yok bu işi" Duraksadım,olmaz.

"Hayır! Olmaz,aceleye getirmek istemediğini söyledi.. biraz uyuz konuştuğumdan olabilir " Evet yalanlar başlıyor.

"Bir süre birbirimizi tanıyalım öyle karar verelim dedi yani senin anlayacağın pek seçeneği olmasa da başına benim gibi bir belayı almayı istemiyor,tanıma süreci bahane ,o da evlenmek istemiyor"

"Ne diye uyuz konuşuyorsun? Bana ne dersen yapacağım demiştin! O zaman neden evlenmeniz gerektiğini anlamıyorsun?! " Bağırarak konuştuğu için birkaç kişinin bakışlarına mahsur kaldım,çok sinirliydim. Bana bağırmasından gerçekten nefret ediyordum,beni neden çocuğu gibi göremiyordu bu adam? Sanki köleymişim gibi hep emir veriyordu.

"Ne dersem yapacağım desem bile..evlilik! Baba evlilik kutsal bir şey nasıl olur da sevmediğim biri ile evlenmemi beklersin?"

"Küçükken seviyordun ama.." Bakışlarımı kaçırdım,babam..biliyor muydu?

"O küçükken idi aradan yedi sene geçti oda değişti bende ,artık onunla yabancı gibiyiz,bu nedenle tanımadığım birisi ile evlendirilmek istemiyorum" Babam koca bir kahkaha fırlattı.

"Seçme şansın olduğunu mı zannediyorsun sen? Ben bugünlere gelmek için ne kadar çok uğraştım biliyorsun! O şirketi..babamın gece gündüz demeden çalışıp ortaya çıkardığı o şirketi..geri almanın benim için olan önemini biliyorsun..o zaman neden böyle yapıyorsun?! Evleneceğin kişi iyi yakışıklı zengin birisi,bir çok kızın hayali olan bir çocuk. Ayrıca tanımadığın bir insanda değil,bu iş emin ol her yönüyle bize olumlu olacak.."