Chapter 1: That's Why I Hate Him

707 20 5
                                    

Chapter 1: That's Why I Hate Him

"Ate Yosha! Hwag mo ngang sayangin ang buhay mo para lang sa walang kwentang lalaking yon!"

Here we go again. She's wasting her money for buying alcohols. She's wasting her tears for nothing. She's wasting her time for emoting. Dang! That JC Javier is really freekin' me out!

"Bakit ba ha?! Nandito ka ba para sermonan na naman ako?! Don't be that kind na para bang concern ka sakin Rej! Because I already know! Wala nang nagmamahal sakin! My life is a big mess! So don't act na para bang alam mo ang lahat ng nangyayari! You don't even know anything! So pwede ba?! Umalis ka na!"

Ayan na naman sya. She was always saying na walang nagmamahal sa kanya. Kasalanan ko ba na maging big matter ako sa pamilyang to?! Kasalanan ko ba na ako nalang ang inaasahang mag-aahon sa pamilyang to?! Alam kong kulang siya sa atensyon dahil ang lahat ay nakafocus sakin. Pero masisisi nyo ba ko? If I know. I'm just doing my part para makatulong sa mga magulang namin.

Dahil alam kong wala rin lang namang patutunguhan ang pag-uusap namin ay umalis nalang ako. Maya maya malalasing rin yun. And eventually, makakatulog.

"REJ!"

Mabilis akong tumakbo paakyat sa second floor ng bahay namin.

"Bakit Ma?" tanong ko.

"Nasaan ang Ate Yosha mo?" tanong nya.

"Naglalasing po" sagot ko.

"Tss. Baliw na yang Ate mo! Kaya ikaw magfocus ka sa pag-aaral. At hwag na hwag magboboyfriend. Dahil naghihirap kami nang Papa mo para sa pag-aaral mo. Naiintindihan mo ba kung anong sinasabi ko?"

Tumango nalang ako "Opo"

"Osha. Halika na at kumain na tayo sa baba"

Boyfriend? Yun ang word na tinatawag kong..

'Kalokohan'

'Sagabal'

at

'Mapanira'

Ni minsan hindi ko inisip na magkaroon non. Dahil ako si Regine Tania. No need to have a 'boyfriend' and never be wanted!

Kitchen~

"Rej kamusta ang pag-aaral mo?" tanong ni Papa.

"Ok lang po" sagot ko. Yung totoo? Isang malaking kahibangan! Dahil sa tingin ko kailangan ng dalhin sa mental yung Professor kong gunggong. Tama ba namang sabihin nyang picturan ko ang JC na yun! Eh makita ko nga lang yun sa malayo gusto ko nang sapakin. Picturan pa kaya!

"Mabuti naman kung ganon. Alam mo naman na ikaw nalang ang inaasahan ng pamilyang ito. Kaya hindi ka pupwedeng tumigil sa pag-aaral"

Napayuko ako "Hindi ko po yun nakakalimutan Papa. Pangako po magtatapos ako"

Ngumiti sya "Ano nga ulit ang kursong kinuha mo?" tanong nya.

"Photography po"

Matapos akong kumain ay umakyat ako sa kwarto ko.

*click*

Ang ganda talagang picturan ng mga bituin sa gabi.

*click*

Pero paano na yung project ko?

"Give me his book of shot by the end of this semester..."

*click*

Magagawa ko ba talaga yun?

*click*

Pero paano?

"Gamitin mo sya!" sigaw ni Mama mula sa kabilang kwarto. Nanunuod na naman siguro nang teleserye ang mga yun.

*click*

"Gamitin mo sya!" sigaw nya ulit.

"Ma! Ang ingay!" sigaw ko.

"Pasensya na anak!" sigaw nya.

"Gamitin sya. Tss. Kalokohan"

Napaisip ako at tumingin sa langit. Gamitin sya? Mali eh. Pero anong gagawin ko? Hindi ako pwedeng bumagsak sa course ko.

"Gamitin mo na kasi!"

Napatingin ako sa kwarto nila Mama. Gamitin sya? Tumingin ulit ako sa langit.

"Ito na po ba yung sign na hinihingi ko Lord?" bulong ko.

Pumikit ako "Say yes kung payag kayo Lord. Bibilang ako nang lima. Kapag walang yes it means hindi kayo pumapayag"

"One

Two

Three

Four

Five"

Dumilat ako. Psh. Nothing happened. Napatingin ako sa labas at nakita ang mga kapit bahay namin na nagbabasketball "Hi Rej" bati nila.

Umirap ako at isinara ang malaking bintana. Hi nila mukha nila!

Humiga ako sa kama at tumingin sa kisame.

Bakit walang yes Lord?

Hindi ba pwedeng gamitin ko nalang ang lalaking yun para sa project ko?

Aiissshh! Di bale na nga! Matutulog na ko.

I was about to sleep ng biglang..

*Bogsh*

*Togsh*

*Dogsh*

Nagkagyera na naman sa loob ng bahay namin. Agad akong bumaba nang hagdan at inawat si Ate Yosha.

"Ate ano ba! Tumigil ka na!" sigaw ko sa kanya.

*Pakkk* Sinampal niya ko.

*Pakkk* Sinampal siya ni Papa.

"Yosha tumigil ka na sa kalokohang yan pwede ba?! Nang dahil lang sa lalaki nagkakaganyan ka! Mahiya ka naman! Para kang walang pinag-aralan!" sigaw ni Papa.

Umiyak si Ate Yosha at agad na tumakbo palabas ng bahay.

Hinabol ko naman sya at hinawakan sa braso "Ate"

Tinanggal nya ang pagkakahawak ko.

"Hwag mo nga akong mahawak hawakan Regine! Hindi kita kailangan! Umuwi ka na!"

Matapos nyang sabihin yun ay tumalikod sya at nagsimula nang maglakad palayo. But I hugged her from the back.

"Ate hwag ka namang ganyan *sniff* Hindi naman tayo ganito dati diba? Dumating lang ang JC na yan nagkaganyan ka na"

Tinanggal nya ang kamay ko mula sa kanya.

"Don't you ever try to mention his name again! Kung ayaw mong masaktan!"

Pagkatapos nyang sabihin yun ay tuluyan na syang umalis.

At naiwan ako ditong umiiyak.

Fvck that JC Javier!

He ruined everything!

Napayuko ako.

And something's running through my mind..

Gamitin sya..

Gamitin sya at guluhin ang buhay nya..

Tama..

Nararapat lang yun sa tulad nya..

Wasakin ang pagkatao nya..

Lalo na ang buhay nya.

- And this is the time where the battle begin..

A/N:

Enjoy Reading =)

Cashmere

One Last Shot (Take A Picture & Say Good Bye) (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon