One Last Shot (Take A Picture & Say Good Bye) (Completed)

Chapter 40: Wedding Day

Chapter 40: Wedding Day

Rej's POV

It's too early in the morning ng magising ako. And i found out na wala na si Gieron sa tabi ko. Maybe he is preparing himself for our wedding. But me? I was crying out loud. Kasi hindi ko alam kung may milagro bang mangyayari mamaya sa kasal ko...
Would i see him before the father declares the wedding was blessed from above? I don't know. Sana nga may dumating na saklolo bago pa man mangyari yun. Dahil ayokong matapos to ng ganito. I wanna spend my life with the person i really love the most. And i'm hoping that will be JC. Cause he is the one who taught me to love despite of all trials and emptiness.

*toktok*

*toktok*

Napatingin ako sa pinto at pinag isipan muna kung bubuksan ko ba yun. Maybe that will be Gieron o kung sino mang tao ang pinapunta nya.

"Miss Regine? Are you awake?"

And the last thing i know ay binuksan ko narin ang pinto "Yes?"

"Good day. I'm Kelly, and i will be your make up artist for today"

"*sigh* I'm sorry. But i don't need anyone to accompany me. I can handle it with myself. So will you excuse me please?" pagkatapos ay padabog kong isinara ang pinto. Alam kong mali yung ginawa ko at rudeness yung inasta ko. Pero ayoko talagang mag ayos o kahit na ano man. Bahala na, hindi ko naman itinuturing na special day ang araw na to sa buhay ko. Dahil isa tong imbyerna.

*rrrriiiiinnngggg*
Tita Ruzel Calling....

Sasagutin ko pa ba sila?! Matapos nilang sirain ang pangako nila saking tutulungan nila ko sa pagtakas sa kasal na to?!

*reject* And i end up sa pagpatay ng tawag nya.

*1 message received*

'Nandito kami sa ground. Bumaba ka'

Fr : Ate Yosha

What?! Para san pa't nandito sila?! Para ipamukha saking itatali na ko sa lalaking kahit kailan ang hindi ko kayang mahalin?! Sana di nalang sila nagpunta!

- - - -

Tulad ng nabasa ko sa message ay natanaw ko sila sa isang fancy restaurant sa ground floor. They are exchanging smiles and busy chatting around. Akala mo'y may family reunion na nagaganap sa pagitan ng pamilya ko at ni Gieron. Ang saya pa nila ah! Ni minsan ba tinanong nila ko kung ako ba masaya sa buhay ko ngayon?!

"Regine, Hija" bati ni Tita Ruzel sabay beso pa sakin. At hindi ko naman sya pinansin.

"Regine anak kamusta ka?" bati ni Papa at halik pa sa pisngi ko. But i remained silent, para ipakitang galit ako.

"Bakit ganyan ang mukha mo anak? May problema ba?" tanong ni mama na animo'y parang wala syang alam. Muli ay hindi ko rin sya sinagot, sana masaya na sila ngayon. Para nila kong asong basta basta nalang na ibinigay.

"I thought your busy fixing yourself around hija. But you look so unprepared" puna ng kamag anak ni Gieron sakin.

"Mas inuuna ko po kasing iprepare yung mga mata ko. Dahil simula bukas pagkagising ko palang ng umaga demonyo na agad ang makikita ko"

"What did she say? Will you translate it in english Ruzel?" approach nito kay Tita Ruzel na kasulukuyang gulat ng dahil sa sinabi ko.

"A-ahh.. She.. She said that you're wrong coz she is completely prepared, Mona"

"Alright. That's great"

Dahil alam kong tutulo na ang mga luha ko at babagsak na sila ay napilitan akong tumalikod at maglakad na pabalik sa kwarto ko. It damn hurts. Baka pagtawanan pa nila ko pag nakita nilang umiiyak ako.

"Regine..."

That familiar voice "Get loss. Pabayaan nyo na ko ate. Ito naman ang gusto nyo diba?! Ang mahirapan at mamuhay ako ng parang nasa impyerno. Ano?! Masaya na ba kayo?!" malakas kong sigaw habang naggagaralgal na ang boses ko. And i found myself crying harder. Fvck.

"Regine.. *sigh* Sorry"

Hinarap ko naman sya at "Sorry?! Kaya bang bayaran nyang sorry mo ang lahat ng kamalasang nangyari sa buhay ko?! Ate ipinamigay nyo ko ng parang isang aso! Tapos sorry lang ang masasabi mo?! *sobs* Umalis na kayo. Hayaan nyo na ko dito at wag na kayong magpapakita kahit kailan!"

Matapos kong sabihin yun ay nanakbo ako pabalik ng kwarto. Naguiguilty ako sa ginawa ko dahil ate ko parin sya at mahal ko silang lahat. Pero paano ko sila bibigyan ng respeto kung hindi nila ko pinakinggan at inilayo pa nila ko kay JC! Hindi ko matatanggap yun.

*1 message received*

'Prepare yourself. You only have 4 hours left. Or else, sapilitan kitang bibihisan at dadalhin sa simbahan'

Fr: Gieron

Fvck. My life is too miserable with those fvckin btch. Bakit ba ganon nila ko kadaling paikutin sa mga palad nila?!

Gieron's POV

"Son, hwag mo na kayang ituloy ang kasal? Marami pang iba dyan. Gwapo ka at maraming nag aadmire sayo. Maghanap ka nalang ng iba" sabi ni mom habang pinapanuod nya kong nagmumukmok sa isang sulok. Oo aaminin kong natatakot ako, dahil ayokong marinig ang katotohanang baka mamaya talikuran ako ni Regine sa harap ng altar.

"Mom. Kahit anong mangyari itutuloy ko ang kasal. Wala ng ibang babae sa buhay ko kundi si Regine lang. I wanna spend my whole life with her, mahal ko sya. At kahit ang sakit sakit na dito *turo sa puso* i will always stay beside her"

Napayuko ako at nakaramdam ng lungkot. Nakakabakla naman talagang magmahal oh! Hanggang sa naramdaman ko nalang ang kamay ni mom sa balikat ko "I'm sorry.."

Pagkatapos ay umupo sya sa harap ko at hinalikan ang mga kamay ko "I'm sorry son.. Basta kung ano man ang mangyari mamaya maging matatag ka lang. And always remember that i love you.. At lagi kong gagawin ang makakabuti para sayo, anak"

Niyakap ko si mom at ngumiti lang sa kanya. Hindi sa mama's boy ako, kundi dahil gusto ko lang ipakitang masaya ko na sya ang naging mommy ko. That I'm so lucky and bless to have her "Thank you sa lahat mom. I love you too"

A/N:
Feeling excited?! xD Ako din po eh!! Haha.

•LeiC