One Last Shot (Take A Picture & Say Good Bye) (Completed)

Chapter 42: Till the end

Chapter 42: Till the end

Rej's POV

"Mr.Fernandez. You may now kiss the bride"

Nang marinig ko yun ay nagsimula ng tumulo ang mga luha sa mata ko. The celebration was ended at kahit pumunta pa sya ay wala ng magagawa. Ako at ang Gieron na to ay habambuhay ng magsasama.

Hinawakan ni Gieron ang pisngi ko at dahan dahang iniangat ang belo ko. Gusto kong mag walk out at manakbo nalang palabas. Pero wala na talaga, hanggang dito nalang to.

Ibinaba nya ang ulo nya palapit sakin. Pumikit ako, ayokong makita sya at maramdaman yung gagawin nya. Hindi ko sya matanggap bilang asawa.

"EXCUSE ME EVERYONE!"

Napamulat ako ng mata at nagulat sa nakita ko. Even the people inside the church ay nataranta na dahil sa pagdating ng mga pulis.
"May i speak to the relative of Ms.Yosha Tania?"

My eyes were swollen at napatingin ako sa destinasyon ng pamilya ko. Pero wala sila don at ako nalang nag iisang tania dito "W-why?" gulat kong tanong sa kanila.
"An accident happen awhile ago.. And i'm sorry to tell you this.. But she was dead on arrival"

..................................................................................................................

Halos mahimatay yata ako ng dahil sa narinig ko, at nakita ko nalang ang sarili kong umiiyak ng walang katapusan. What the.. No!!
"Drive me to her *sobs* Please. I wanted to see her.." sabi ko sabay baba ng stage at mabilis na nanakbo palabas ng simbahan.
"No! It's a sabotage! Did someone payed you just for ruining our wedding?!" sabi ni Gieron sa mga pulis na nakapagpainit ng ulo ko. That fvcking asshore.
"Talaga bang kulang pa sayong pinakasalan kita ha Gieron?! Pamilya ko ang involved dito! So shut the fvck up kung gusto mo pang bumalik ako sa pamamahay mo!" pag apela ko pa kay Gieron at mabilis na nanakbo patungo sa lokasyon ng mga pulis.
"Subukan mong hindi bumalik dito!...."

"...Magpapakamatay ako!"

Napatigil ako sa pagtakbo ng maghiyawan ang mga tao. And i saw him na tinututukan ng baril ang sarili nya. Fvck. Ano bang problema ng utak nya at dito pa sya sa loob ng simbahan nag iiskandalo?! Bakit ba napakaselfish nya?! Hindi ko sya mahal! Hindi pa ba sapat yun para sumuko sya?!
"Gieron stop it!" sigaw ng mommy nya at mabilis na ipinatawag ang mga guard para kuhain ang baril sa anak nya.
"Mom! I love her! Do something please!" pagmamakaawa pa nito habang umiiyak sa harap ng nanay nya.
"No. I'm sorry son... Pero hindi ko na hahayaan pang makasakit ka ng maraming tao. Pero tulad ng sinabi ko sayo, nandito naman ako anak. Sasamahan kita sa lahat ng laban"
"What?! Anong sinasabi mo mom?! W-wala kong maintindihan!"
"*sigh* I'm sorry. Pero ang lahat ng ito ay kasinungalingan lang. This wedding is all fake and illegal"

Nanlaki ang mga mata ko ng dahil sa sinabi nya. Did she say what?!
"Umalis kana Regine. Umalis kana at puntahan mo na ang pamilya mo. Ako na ang bahalang mag ayos ng mga naiwang gulo dito.. Mag iingat ka"

Matapos nyang sabihin yun ay para bang naghalohalo na ang mga emosyong nararamdaman ko. Hindi ko alam kung magiging masaya ko o iiyak ba ko.
"Regine please! I love you! Please do stay!" pagmamakaawa ni Gieron pero hindi ko sya pinakinggan at patuloy lang akong sumakay sa kotse ng mga pulis.

- - - -

The car parked at the empty road na malapit sa tabing dagat, kung saan walang tao at may nakakabinging katahimikan. What the fvck?! Akala ko ba dadalhin nila ko hospital?! Eh bakit dito nila ko binaba?!
"Hey! I need your ride!" kaway ko pa habang hinahabol ang kotse nila. Ngunit matulin itong umalis ng parang hindi man lang ako napansin. What the fvck?! Ni hindi ko dala ang cell phone at wallet ko! At wala rin akong makitang tao dito! Paano na ko! It's already evening at madilim na ang buong paligid! Damn!

Playback Tune : Thinking Out Loud by Ed Sheeran

*Iiiiiiiiiwwwwwwwwkkkkkkkk*

*booooooooooooooommmmmm*

Napalingon ako sa likod at nakita ang isang malawak na kalangitan na natatakpan ng maliliwanag na fireworks. My jaw drop. Ano to?!

*
Gusto mo bang malaman kung paano nagsimula at nagtapos ang lahat? - Yan ang sumulat sa gitna ng kalangitan.

*booooooooooooommmmmmm*

You've just love me and i just loves you back. So look and see me upon the sky.

Pagkatapos ay inilatag ng mga nakasakay sa hot air balloon ang napakahabang banner na naglalaman ng mga pictures ni JC na idinikit ko sa album. Hindi ko maiwasang mapaiyak. Panaginip lang ba ang lahat ng to?!

*booooooooooooommmmmmm*

Go and take me into your loving arms. Cause nobody knows how much i love you.

At biglang nagsabog mula sa kalangitan ang milyong milyong petals ng mga bulaklak.

*booooooooooooooommmmmm*

You are the most beautiful creation in the world. How my life becomes so miserable if i ain't got you?

*booooooooooooooommmmmm*

Loving you is the most valuable thing i've ever made.. And i will always cherish it, until the end of day.

..................................................................................................................

"Happy Loving Day!"

Napalingon ako sa likod at nakita ang buong pamilya kong may mga bitbit na kandila habang nakangiting palapit sakin. So set up lang pala ang lahat at wala naman talagang nangyaring aksidente?

Nahati ang mga tao sa dalawang pila at biglang lumabas sa gitna si JC...
Wearing a tuxedo at talaga namang napakagwapo nyang tignan sa hawak nyang bulaklak habang papalapit sya sakin.
"Did you like that?" nakangiti nyang tanong habang masaya kong pinagmamasdan ang nagliliwanag nyang mukha sa gitna ng makapal na fireworks.

At napaiyak lang ako sa saya at patakbo syang sinalubong ng yakap.
"All i want is just to be with you.. Nothing more.. Nothing less" bulong ko sa kanya habang mahigpit ko syang yakap.
"You already have all of me. But will i have all of you?"

Pagkatapos ay ipinatong nya ang noo ko sa noo nya at biglang lumuhod sa harap ko at ipinakita sakin ang pinakamagandang regalo.

"Will i be yours, Regine Tania?"

Ngumiti naman ako sabay sabing "Yes. I will always do"

Then he stood up and we kissed.

I don't believe in fairytales before. But having him in my everyday life is such abundance of tale and epic. And i'm so thankful that we found love right where we are <3

-And this is how the One Last Shot Story ended...

- Fri. 11:04PM -

- End -

Thank You! xD

Plagiarism is strictly probihited.

Copy rights reserved 2015.