Stars Across the Sea [ COMPLETED ]

✴ Kabanata 39 ✴

KABANATA 39

Ngumiti siya sa akin at ganoon rin ako. My heart beats so fast, like the heart beat of Leonora when Yuishito is around.

Hinawakan n'ya ang aking kamay at hinila ako sa kung saan man. Hindi na ako nag-atubiling itanong pa dahil gusto kong namnamin ang aming magkadalaupang palad.

Huminto kami sa sasakyan ng pulisya.

"She is the girl who trespass on our property," anito sa hindi tuwid na ingles.

"Teka! Hindi naman, ah!" sagot ko nang nakakunot ang noo. What's wrong with him? Ito ba ang dahilan kung bakit n'ya ako dinala rito? Para lang ipagkanulo?

Isinakay nila ako sa police mobile at pinaharurot papunta sa headquarters nila.

Without further ado, they pushed me behind bars. Bakit parang napakabigat naman ng kaso ko? Trespassing? Ni hindi ng ako nakatapak sa loob ng property nila.

Naglakad si Yuishito papalapit sa piitang pinaglagyan sa akin, "Whore," ani kamukha ni Yuishito, saka naglakad paalis. Hindi ko na maaninag ang kanyang bulto, marahil ay umalis na ito ng headquarter.

Umupo ako at sumandal sa dingding ng kulungan, I never knew that one day I would put in jail.

Lumingon ko sa gilid at nakita ang isang lalaking gusgusin.

Nakatungo siya at bahagyang nanginginig ang kanyang katawan, he has wounds and he's so dirty. Nag-angat ito ng tingin sa akin. Our eyes met, and I can senses he is not in his sanity. Tumalim ang tingin n'ya sa akin at bahagya akong napaatras. Tumayo ako at pinagdiinan ang katawan sa malamig na rehas.

Kami lamang dalawa ang nasa piitan, marahil ay arresto mayor din ang parusa nito at hindi grave offense.

"Manong! Manong!" tawag ko sa pulis na naglakad sa aisle ng kulungan.

"Bakit?" anito.

"I'll be paying for the fine kailangan ko nang umalis dito, please," sabi ko.

"Hindi! Isang araw ang parusa mo at may babayaran kang isang libong multa," anito.

"Please, Manong," sabi ko at tumingin sa lalaki. Nakatayo na siya at nakatingin pa rin sa akin ng tiim, animo'y inaalala ang mukh ko.

Umiling ang pulis at naglakad na palayo sa akin.

Nappikit na lamang ako ng mariin. Ano bang plano sa akin ng lalaking ito? Paano kung may dala pala siyang patalim?

Naglakad ang lalaki papalapit sa akin. Every step he takes bring so much nerves to me. Naglakad ako pataliwas sa kanya.

"Please! Somebody send help!" sigaw ko at kinaway kaway ang aking kamay sa labas.

Nakalapit ang lalaki sa akin at hinawakan ang aking braso. My heart pounds so fast, kinakabahan ako, natatakot. Natatakot sa maaring gawin ng lalaki sa akin.

"Leonora..." anito na nagpakaba sa akin. Tinitigan ko lamang siya, iniisip ang kanyang pagkapamilyar. Sino ba ito?

"Patawad..." aniya. Lumuwag ang pagkakahawak n'ya sa aking braso.

"Tatlumpung taon na akong nabubuhay sa mundong ito... tatlumpung tao pero ni minsan hindi ako nilubayan ng isang bangungot, bangungot na hindi naman ako ang may gawa," aniya at humikbi. "Hindi ako si Antonio! Hindi ako! Pero... pero bakit ako nagdadala ng kanyang pagsisisi? Bakit hindi n'ya ako tinitigilan..." aniya nang humagahulgol.