Gece uzun,kalbi yorgun.
Bir sigara dumanı gece hatırına sevişiyor siyahla.
Duman beyaz gece siyah.
Düşlerini gözlerine yansıtan adamın tereddütleri geceye korkusuzca salınıyor.
Yok oluyor ardına bakmadan,kayboluyor.
Rüzgar kanatlarını kırıyor.
Kanatları ruhuna bağlı.
Ruhu kanıyor, kalbi veryansın ediyor.
Umutlarına prangalar bağlı , nefsi ise günahlarına.
Umutlar günahlara kurban gidiyor,adam yanıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
ŞiirBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...