Dokundu.
Ve dokunduğu yerden kırıklar saçıldı.
Kalbime dokundu,kalbim kırıldı.
Aklıma dokundu odak noktam kırıldı.
Saçlarıma dokundu,saçlarım kırıldı.
Ruhuma dokundu benliğim kırıldı.
Ve ben ona dokunmak isterken,
kırmaktan korktum.
Ancak o bana dokunurken bir an bile çekinmedi,kırmaktan.
Keşke yüzün kadar kalbin de güzel olsaydı adam.Belki o zaman kırıldığım yerlere paptyalar ekerdin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
