Seni izlemenin keyfi bambaşka.
Şimdi bir sen varsın birde ben.
Karanlık koridorda ışık birtek bize doğrultulmuş.
Herkes karanlık, herkes siyaha bulanmış.
Sen gözlerini kısıyorsun ışık şiddetini artırıyor.
Sanki kalbim yerinden çıkarken, ardında senin de gülüşünü götürmek istiyor.
Gülüşün sönmesin,
Ölürüm.
Öyle ya ağlar mısın ölsem?
Eger ölürsem cinayet aşkı tekerrürden olacak sanırım.
Saçlarının kokusunu alıyorum,gözlerinin harelerini de tanıyorum mesela.
Ölmek için yeterli sebeplerim var.
Ölmem için bir şans ver,lütfen...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
Thơ caBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
