Güneş ufuktan kaybolurken yorganına sığınan kızın içi alevdi.
Gözleri acısını anlatan bir edayla kısıldı.
Parmakları etine saplandı.
Oda soğudu, kalbi dondu.
Titrek dudakları aralandı.
Düşlerine perde çekti.
"Sen şimdi benim hiç bilmediğim bir yerde,ben senin düşüncelerinin bittiği yerdeyim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
