Hasret şimdi sevgiliye,
Rüzgar getirir kokusunu en ücra kıyılarından,ciğerine işler.
Güz o an için vuslatı haykırır.
Feryasızca aç ellerini ve uzat gökyüzüne, bir zamanlar sevdiğim adamın gözleri şimdi gökyüzünde.
Ve fısılda bulutlara;
"Gözlerinin yine yansıması beliriverdi ,gök yüzünde. "
Kalbin de eşlik etsin kurak sevdana .
"Oysa yüzünü bile görmek yeterken sevgili, reva mı bu yaptığın? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...