Serzenişleri bir kül ile çevrili bir kız çocuğu var.
Düşünceleri sislerin pususuna düşmüş .
Ayakları her bir adımda takılıp düşmüş, yarası açılmış.
Gözleri yaşlarla dolmuş, silen olmamış.
Ağzını açmış, dinleyen olmamış.
Küfretmiş ,milletin diline düşmüş.
Çocuk köhne geleceğe acıyla bakmış ,acı bile çocuğa acımış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoesíaBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
