Zihnimin ücra köşelerine yankı yapan ses aşinası olduğum adamın sesiydi.
Ruhumun duvarlarını her defasında acımasızca kıran ve kırıldığım yerden sömüren kişi.
Siyahımı siyahına katan,azgın bir katran.
Mürekkep bu sefer siyah bir ruhun anısına damlatıldı.
Aciz ruh çığlık attı.
Siyahın gönlü kırıldı.
♥👆💪♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
