Özlüyorum...
Sıcak bakışların eşiğinde yanan elalarını.
Kendine has kokunu ve boynuma bastırdığın burnunu.
Tam hayat damarımın üzerinde bulunan dudakların ve kalbinin benim için sarsıntılı atışını.
Ve aramızda bir toprak mesafe var.
Sevgili...
Kıyamet kopsa ve sesim titrese.
Ellerim mezar başında bulunan toprağının üzerinde olmasa.
Ben seni koklasam,sen beni sarsan.
Sonra ölsek.
Fakat önce ben , sonra sen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
