Şimdi benim babamın çok sevdiği saçlarımın katili.
Eli kanlı, kalbi yaralı.
Bekler ya o her zaman senin dönüşünü.
Bir umut doğarya o an içine.
Gelecek.
Gelmedi.
Gelmeyecek.
Şimdi de gelmesini beklerken yaraları papatya olan kızın anısına yakalım.
Kalbine saplanan hançerin bıraktığı acı izi pare pare sindiren, küçük kızın anısını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoésieBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
