Bekledim.
Gelmeyişinin açtığı yaralara kül bastım.
Sensizliğin sessizliğine ağır bir küfür savurdum.
Sonra bir papatya aldım elime,
'gelecek...gelmeyecek...'ve son yaparağına kadar devam ettim.
Gelecektin sen.
Gelmeliydin.
Yalvarırım gel.
Çünkü...
Terkedilmişliğin esiri olan zihnimin puslu girdabında yok oluyorum.
Kahroluyorum ve yanıyorum.
Sen, bekleyişin esiri olan kalbimde ağır bir yük,
Sen, gökkuşağına mavisini bulaştıran yaramaz bir çocuk.
Sen ki sevgili
Geç olmadan güç olansın.
-BÖLÜM KIRGIN KALPLERİN ODAK NOKTASINA GELSIN...
Gulkokantanrica
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoetryBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
