Gözlerinde cehennem kapıları aralanmış.
Davetsiz bir misafir olup çalsam mı kapını ?
Kapı eşiğinde dahi beklerim seni.
Aç kapılarını ve sar beni.
Sevgili kırılmış ruhuma kanat ol.
Bilenmiş bileklerime nabız.
Ağrıyan kalbime ilaç ol.
Sonra kollarım boynuna bir idam halatı olsun.
Sımsıkı tutayım fakat acıtmasın.
Acıtan damarlarımdan akan kanın seni fısıldayışı,
ruhumun oluk oluk seni arayışı
Acıtan karşılık bulamayan kalbimin kırıntıları.
Cam kesiğni andıran bakışların ve daha nice terkedişlerin.
Aklımı kurcalayan kesiklerin ve yeni yara açılan kalbim.
Acıtan bir tek şey sen ile başlayan sen ile biten hayal kırıklıklarım .
Kısacası acıtan sen ,
Kanayan ben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayurnamant'
PoesíaBir adam var. Omzuna bindirilen yüklere karşı kalkan olan, Bir adam var ki şiir gibi. Dize dize okumak isterken gelen uyku gibi. Yavaş yavaş tadını çıkartarak yaşayan bir adam var. O adam toprak. O adam kül. O adam can. O adam benim babam. Ve ben...
