13. BÖLÜM - SONSUZ AŞK
Üstümdeki gelinlik gerçekten muhteşemdi. Düğünümüz nerede yapılacak, hala bir fikrim yoktu. Her şeyi Soner'e bırakmıştım ve şirkette tüm dosyalar sır gibi benden saklanmıştı.
Çok merak ediyordum ve fazla heyecanlıydım. Birlikte uyumaya başlamıştık ki, bir hafta sonrasında annesi ile annem geldi ve Soner için eziyetli günler başladı. Sadece iş yerindeki odalarımızda başbaşa kalabiliyorduk. Zaten biz diğer evde kalıyorduk. Ben ve Sonay aşağıdaki oturma odasında kalıyorduk. Açıkçası ilk o odada onunla uyumak istiyordum.
Nefes'le son konuşmamızda ona her şeyi anlatmıştım. Her şeyi... Hatta buraya sırf ondan uzakta olmak için geldiğimi bile. İçimi dökmek beni rahatlatmıştı. Hatta Soner'e bile daha farklıydım. Daha rahattım. Ama hala bu gece ile ilgili korkularım vardı. Aynada son kez kendime baktım. Çok hoş görünüyordum. Soner içeri girdiğinde bir an soluksuz kaldığını fark ettim. Ama kendini hemen toparladı. Yanıma yaklaştı.
"Suzan... Nefesime kastın mı var senin? Ömrümle ne alıp veremediğin var? Çünkü şuan ölebilirim."
Gülümsedim.
"Siz de harika görünüyorsunuz beyefendi."
"Size layık olmaya çalışıyorum sadece." Deyip, alnımdan öptü.
"Artık benimsin."
"Zaten senindim." Dedim ona sarılarak.
O da bana sarıldı. Geri çekilip, dudaklarıma yaklaştı ve öpmeye başladığı an kapı açıldı.
"Hi!" diye bağıran kız sesi ile onu üzerimden ittim.
"Ne var merinos?" dedi Soner gülerek.
"Şey, herkes gelmiş, sizi bekliyorlar." Hala elleri ile gözlerini kapatıyordu.
"Tamam geliyoruz." Elini bana uzattı.
Sımsıkı tuttum elini. Gözlerimizin içine bakarak odadan çıktık ve arabaya doğru ilerledik. Arabaya baktığımda şaşırdım. Bu onun arabası değildi.
"Bu kimin?"
"Karımın."
Plakası SS idi. Kırmızı minik bir arabaydı. Beyaz çiçeklerle süslenmişti. Arkasında "SONSUZ AŞK" yazıyordu ve yazının altında koca bir sonsuzluk işareti vardı.
Kulağıma eğilip,
"SONSUZA KADAR..." diye fısıldadı ve kapıyı açtı. Arabanın içine bindim.
O da diğer tarafa bindi. Arabayı şirketten biri kullanıyordu. Arkamızda koca bir konvoyla düğün yerine doğru yola çıktık.
"Düğün nerede olacak hala demedin."
"Gidince görürsün." Deyip, göz kırptı.
Biraz uzaktı anlaşılan. Şehir dışına çıkmıştık çünkü. Park alanı gibi bir yere geldiğimizde gördüklerime inanamadım. Soner beni arabadan indirdi ve önümde eğildi. Topuklu ayakkabılarımı çıkardı ve yine topuklu dantel bağcıklı bir convers giydirdi. Çok şıktı.
Yerinden doğruldu. O an ayakkabılarını fark ettim. O da convers giymişti. Birlikte yürümeye başladık. Park... Her şeyin başladığı yer.
Salıncaklar çiçeklerle süslenmişti. İkimizin oturacağı yer çift kişilik salıncaktı. Soner mükemmel bir iş çıkarmıştı. Her bembeyazdı.
![](https://img.wattpad.com/cover/122563428-288-k209278.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON-SUZ AŞK - 'SON SERİSİ II' -FİNAL
RomanceSONSUZ AŞK... Bir kadın ne kadar bencil olabilirdi? Bir adam ne kadar aşık? Bir kadın ne kadar acımasız olabilirdi? Bir adam ne kadar sabırlı? SONSUZ AŞK... Soner'in aşkı Suzan'ın limanı olacak mı? Mesela kim içtiği ilk gazozun kapaklarını saklar ki...