Jadę do Ciebie pisząc poemat
Wychwalam głośno słodycz twych warg
W umyśle mym tylko
Enigma twych oczu.
Nasze ciała blisko są
Niwelują cudzy chłód.
Oddychamy swym powietrzem
Dotykamy smaków swoich.
Feromony chyba różne
Bo tak bardzo pragnę.
I przyciskam bliżej siebie.
Zapachem twym napawam się
Uczucie rośnie ciągle
Kiedy widzę twój koloryt.
Przyszłość naszą wspólną.
CZYTASZ
Syrenie Dzieci Księżyca
PoetryWciąż próbuję odnaleźć siebie. Przy okazji pokazuję siebie. Zbiór moich "wierszy"
