Kto Cię takim stworzył chłopcze?
Pięknym i wrażliwym.
Silnym w swej słabości.
Czy do Ciebie wciąż wędruje?
Proszę powiedz chociaż słowo.
Mimo, że mnie nie znasz.
Lecz słyszałeś wielokrotnie.
Daj mi znak.
Pozwól wejść.
Nie chcę być nieproszony.
Nie znasz mnie.
Lecz słyszałeś wielokrotnie.
Chcę Cię spotkać.
Skończyć nocną odyseję,
Którą idę dla Ciebie.
Podczas, której widzę cienie.
Wszystko co chce Cię zranić.
Pozwól mi to zakończyć.
Dojść do Ciebie.
Wyleczyć twe rany.
Blizny na siebie przyjąć.
Wiem, że mnie nie znasz.
Lecz słyszałeś wielokrotnie.
Pozwól mi.
Powiedz głupie "tak".
Daj znać, że o mnie wiesz.Nocna odyseja.
Dziwo mego serca.~~~
Nocne wędrówki zawsze skłaniają mnie do ciekawych przemyśleń. Czuje się dziwnie publikując to. Bardziej niż zwykle
CZYTASZ
Syrenie Dzieci Księżyca
PuisiWciąż próbuję odnaleźć siebie. Przy okazji pokazuję siebie. Zbiór moich "wierszy"