Syrenie Dzieci Księżyca

Prądy

Płynę z życiem.

Bujam się do szumu fal.

Neony oświetlają drogę.

Skupiają uwagę,

Nie pozwalają patrzeć daleko w przód.

Krople na moich skroniach,

Gdy wynurzam się z fali.

Czuję, że żyję.

Woda opływa ciało.

Ciepłe prądy z głębi

dosięgają mnie,

kuszą tym co dawno uznałem za zakazane

Widzę teraz...

Czuję, że to dobro.

Zimne prądy nadciągają.

Kopią w skórę moją,

gęsieje.

Boję się o życie,

śmiejąc się po cichu,

By nikt nie widział,

Bo wiem:

Ciepłe prądy zawsze wrócą.