Once in a Lifetime

Chapter 7

Zaylia Steele P.O.V.

Nakakainis! Sorry for the term pero napakalandi niya!! Anong karapatan niyang lokohin na nanaman ang kapatid ko?! Minahal siya ng kapatid ko, sobrang mahal siya ni kuya!! Bakit kailangan niya pang lokohin si kuya?! Anong karapatan niyang gawing tanga ang kapatid ko?!

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin. Basta kailangan ko siyang makita! Kahit saan pa, pupuntahan ko siya! Hindi na ko papayag. Siguro pinagtatawanan niya kapatid ko pag wala 'to. Ang kapal ng mukha niya.

Tumingin ako sa car window at kung sinu-swerte ka nga naman! Dito pa talaga sila sa park naglandian! Nakakainis. Huminto ako, malayo palang kitang kita ko na siya. Naglakad ako papunta sakanya nang biglang may humatak sa kamay ko.

"Ano ba-- J-jarvis? What...are you doing here?" takang tanong ko sakanya. Anong ginagawa niya dito? Sinundan niya ba 'ko? Wag ka mag assume Zay baka nagkataon lang.

Hawak niya pa din kamay ko. "Don't."

Huh? Don't what?

"Don't be so impulsive on your decision." he said while looking straight into my eyes.

"Anong gusto mong gawin ko? Kitang-kita ko kung paano lokohin ng babaeng yan yung kapatid ko. Gusto mo bang tumunganga lang ako? Kapatid ko yo'n!" nagulat ako sa sinabi ko. Di ko naman sinasadya na pagtaasan siya ng boses pero wrong timing talaga siya.

"Let your brother handle this situation, he's old enough. Leave it to him, he knows what to do." I take a deep breath and nodded. He has a point, siguro nga hayaan ko nalang si kuya. Siya ng bahala dito.

"It's getting late,I'll take you home." he said and he opened his car door for me.

"T-thank you." I smiled and sat in the passenger seat.

He sat on the driver seat and looked at me.

"Why?" I asked as I lowered my eyes. The way he looked at me made me feel very uncomfortable.

"Put your seatbelt on, Miss Steele." he ordered.

He started driving the car and I looked at him. This is not him. This is not the Jarvis I knew. What wrong with him? What is he doing here? Is it okay if I ask him? And again, nag e-english na naman ako. -_-

"What is it?" nagulat ako sa tanong niya.

"Huh?" I said while looking at him.

"Say it."

Is he a mind reader? Alam ba niya na may gusto akong sabihin?

"I'm not a mind reader." sabi niya habang nag coconcentrate sa pagd'drive.

"Huh?" wala akong masabi. Pano niya nalaman?

"I'm not a mind reader, Miss Steele. You're just easy to read." ang sarap sa tenga ng boses niya ngayon. Ang kalmado.

"A-ah, why are you there?" bakit ko ba kasi kailangan alamin?

"I was on my way home, and then I saw you." ah, yo'n pala dahilan.

Ano ba yan! Akala ko pa naman sinundan niya 'ko! Sana sinabi niya nalang na sinundan--teka?! Ano ba tong sinasabi ko? Nababaliw na ba ko? Bakit ako nag expect na susundan niya ko? Nababaliw na nga ako. Magpapa check up na nga ako..