Homeland

Hoofdstuk 12

Pov. Rolff

'Waar ben ik?' Zei Silvan toen hij wakker werd. 'Je bent in de herberg van Mila.' Zei ik kijkend uit het raam. 'Hoe ben ik hier gekomen, wat is er gebeurd?' Vroeg Silvan waarna hij naar zijn hoofd greep omdat hij waarschijnlijk hoofdpijn had. 'Nadat je was vlouw was gevallen door Heelde's tover gedoe heb ik je naar de herberg gesleept de trap op gezeuld en in bed gelegd.' Zei ik een beetje afwezig. Ik zat nog steeds te denken aan wat Heelde mij had verteld. 'Is het gelukt, hebben we hem gevonden?' Vroeg Silvan terwijl hij zich weer in bed liet vallen. 'Zo ongeveer.' Zei ik weer bij het onderwerp. 'Hoe bedoel je? "Zo ongeveer."' Vroeg Silvan mij recht aan kijkend. 'Ze heeft een kaart gemaakt waar je hem mee kan zoeken. Maar je k...' 'waar is het dan laat zien!' Riep Silvan opgewonden door me heen. 'Oké, maar als ik hem laat zien mag je niks vragen of zeggen. Oké?' Vroeg ik Silvan Serieus. Silvan knikte naar me zonder iets te zegen. Zo ik pakte de kaart voor hem. Ik Spreidde hem voor hem open op bed zodat hij hem goed kon zien. Nadat ik met Silvan terug hier was gekomen had ik zelf niet eens naar de kaart gekeken. Daarom was ik ook best nieuwsgierig. We keken naar de kaart en het was nog pressies hetzelfde als wanneer ik hem voor Heelde moest pakken van haar bureau. Er was alleen één klein dingetje verandert op de kaart, want er was namelijk een klein rood stipje opgekomen pressies in de stad waar we warren. Ik keek er een beetje vreemd naar tot ik me opeens herinnerde wat Heelde me had verteld. Ze Zei namelijk dat Silvan met de kaart verbonden zou zijn waardoor hij op de kaart te zien zou zijn. Ik rolde de kaart weer op en legde hem weer in mijn tas wat naast mijn bed stond. 'Dat was ook niet bijzonder zeg.' Zei Silvan teleurgesteld. 'Het is en blijft een kaart zo verwacht er maar niet te veel van.' zei ik hem. 'Maar wat is er dan zo bijzonder aan dat we Isuma kunnen vinden.' Vroeg Silvan terwijl hij suf naar de tas keek waarin de kaart zat. 'Nou, ze heeft de kaart zo betoverd als je hem iets vraagt dat de kaart aangeeft waar het is. En ze heeft de kaart met jou verbonden.' Zei ik een beetje zachter. 'Ze heeft wat gedaan!' Schreeuwde Silvan. 'Nou nadat ze die haar van jou er in gegooid heeft kwam er rook en die absorbeerde de kaart. En ik denk dat toen de kaart met jou verbonden is. Het is niks ergs hoor, nu kunnen we alleen jou locatie op de kaart zien.' Zei ik er nog snel even achter aan. 'Dus de kaart laat zien waar ik ben, en laat zien wat ik aan hem vraag?' Vroeg Silvan langzaam aan mij. 'in principe wel ja. Het is alleen zo dat je de kaart maar één keer iets kan vragen. En nadat je het hem hebt gevraagd zie je alleen de exacte locatie van dat moment.' Legde ik hem uit. 'Dus je bedelt eigenlijk als we daar aan komen dat hij er niet meer is.' Vroeg Silvan. 'Eigenlijk wel ja.' 'Dan heb je er ook niet veel aan.' Zei Silvan teleurgesteld. 'We hebben tenminste een begin van waar we moeten zoeken. Dat is toch tenminste iets.' Zei ik hoopvol. 'Dat is waar.' Zei Silvan sip waarna we een lange tijd stil bleven. 'Ik heb honger, zullen we benden gaan eten?' Vroeg Silvan opeens vrolijker. 'Ik vind het goed.' Zei ik waarna we opstonden en naar beneden liepen.