Homeland

Hoofdstuk 23

Pov. Rolff

'Dusss, jullie zijn nu een team?' Vroeg Silvan verward. 'Zo lijkt het wel ja.' Zei ik. 'Ik ben trouwens Silvan, vriend van Rolff.' Zei Silvan waarna hij zijn hand uit stak. 'Leuk je te ontmoeten Silvan ik ben Lotte.' Zei ze waarna ze Silvan's hand schudde. 'Maar echt wat jullie daar deden was echt geweldig. Ik snap niet hoe jullie dat deden.' Zei Silvan enthousiast. 'Dankje.' Zeiden Lotte en ik in kor. 'Maar Rolff ik dacht dat dit je eerste keer was met een zwaard?' Vroeg Silvan verbaast. 'Echt, is dit je eerste keer met een zwaard. Het is misschien een hout zwaard maar dat is bijna het zelfde.' Zei Lotte verbaast. 'Vroeger speelde ik veel met stoken in het bos.' Zei ik beschaamd. 'Nee, je kan me veel wijs maken maar dat is niet. Het kan gewoon niet dat je zo goed bent door alleen maar wat te slingeren met wat stokken.' Zei Silvan niet gelovig. 'Als dat het niet is dan heb ik gewoon talent denk ik.' Zei ik niet onzeker. 'Dat heb je dan zeker want de meeste mensen lukt dat nog niet eens na jaren wat jij daar net deed.' Zei Lotte meteen na mijn opmerking. 'Hoe dan ook, wij zijn nog een tijdje niet aan de beurt. Zo laten we wat eten gaan halen ik sterf zo wat van de honger.' Stelde Silvan voor. 'waar kunnen we dan eten hallen?' Vroeg ik. 'Volg mij maar.' Zei Silvan geheimzinnig.

'Terwijl jij je wapens was aan het uitkiezen verveelde ik me omdat je er erg lang over deed.' Zei Silvan lopend.  'Dus ik dacht ik ga even op onder zoek uit. Je weet toch die kerel die in het overdekte deel zit, daar onder hangt een kleed met iets er op. Achter dat kleed blijkt een deur te zitten. Dus ik ging er door heen en vond daar allemaal manden en tonnen met eten.' Zei Silvan enthousiast. 'Ten eerste dat kleed daar zo met iets er op is het teken van die kerels zijn familie, en ten tweede die kerel daar is de koning.' Legde Lotte uit. 'En je kan in grote problemen komen als je zijn eten steelt.' Ging ze verder 'Wat moeten we dan eten, ik sterf hier zo wat.' Zeurde Silvan. 

'Jongens kom is hier!!!' Schreeuwde Mila door het stadion. 'Wat is er!' Riep ik terwijl ik naar haar toe liep. 'Ik dacht dat jullie wel een pauze konden gebruiken. Daarom heb ik brood gemaakt, hier.' Riep Mila waarna ze het naar bende gooide. 'Geweldig, je bent mijn held!' Riep Silvan Enthousiast terwijl hij het brood probeerde te vangen. In zijn poging om het brood te pakken sloeg hij het weg waardoor het hard weg vloog. Lotte rende snel achter het brood aan en kon het nog maar net redden voor het de grond zou raken. Lotte gaf het brood aan me. 'Dankje Lotte, en Silvan als je wil oefenen voor de volgende ronde doe het dan niet met ons eten.' Zei ik boos tegen hem. 'Het brood is nog heel. Dus geen reden om boos te worden.' Snauwde Silvan naar me. 'Wie is er nou boos.' Zei ik terwijl ik het brood in drie scheurde en het uitdeelde. 'Weet je dat je soms echt een irritant persoon kan zijn.' Zei Silvan geïrriteerd met een stuk brood in zijn mond. 

'Lotte jij kent de regels van dit tornooi wel toch?' Vroeg ik. 'Ja, wat is er dan?' 'Je hebt mijn zwaard doormidden geslagen. Zou ik nog een nieuwe kunnen krijgen?' 'Nog sorry daar voor, maar nee dat is niet toe gestaan. Heb je nog andere wapens uit gekozen dan?' 'Alleen een paar dolken. Daar moet ik het dan maar mee doen.' Zei ik teleurgesteld. 'Het is niet anders, maar het gaat ons wel lukken. Je hebt mij nog!' Zei Lotte hoop vol waarna het een tijdje stil bleef. 'Gaan jullie dat nog op eten?' Vroeg Silvan waarna we alle bij in de lach schoten. 'Ik snap het niet, heb ik iets verkeerd gezegd? Stop met lachen jullie maken me bang!' Zei Silvan verward Waardoor we harder begonnen te lachen. 'Nee hoor je hebt niks verkeerd gezegd. Maar ik hoef mijn stuk brood niet meer hier, je mach het hebben.' Zei Lotte lachend terwijl ze het brood gaf.  'Maar hoe lang voor dat jij weer op moet gaan Silvan?' Zei ik terwijl ik naar het gevecht keek wat nu gaande was. 'Duurt niet lang meer, ik ben hier na of zo iets.' Zei Silvan nonchalant met volle mond. 'Als je hier na bent moet je opschieten met dat brood, ze zijn vast zo klaar met hun ronde!' Zei ik om hem te proberen op te laten schieten. 'Ne, ik heb nog wel even. Ik zit al een tijdje aan het kijken wat er allemaal gebeurt daar zo maar het enige wat ze doen is wat rondjes renen en elkaar proberen bang te maken. Dus ik heb nog wel even.' Zei Silvan op een bijdehante toon. 'Maar nu is over jullie, want zonder een plan hebben jullie geen kans op winnen.' Ging Silvan verder. 'Prima we verzinnen wel wat. Maar ga jij nu maar want ze zijn eindelijk klaar.' Zei ik waarna Silvan in paniek het brood in zijn mond propte. 'igh gha nhu, ehn jughllie veghilen iegh vorgh jughllie roghde.' Zei Silvan met volle mond waarna hij snel weg liep.

 'Heb jij daar iets van begrepen?' Vroeg Lotte niet begrijpend. 'Nope.' Zei ik waarna we beide weer in de lach schoten. 'Maar nu even serieus we moeten echt iets verzinnen voor onze volgende ronden, En snel. Ik heb geen zin om weer te luisteren naar wat hij nog meer te zeggen heeft met wat hij in zijn mond heeft. Hij is volgens mij nog steeds bezig met dat brood.' Zei ik serieus. Waarna we weer in de lach schoten.