Pov. Rolff
Er zat een opening in de muur achter de planten wat verder naar achter leiden. Stilletjes slopen we naar achter Lotte aan die blijkbaar wist waar ze heen ging. Voor een tijdje liepen we door de spleet naar het licht wat vaag aan de andere kant zichtbaar was. Het licht werd steeds feller naarmate we dichterbij kwamen. Ik hield mijn hand voor me ogen toen we door het licht gingen. Het duurde even voor dat mijn ogen gewend waren aan het licht. Toen ze eindelijk gewend waren aan het licht haalde ik mijn hand weg en zag dat we aan de andere kant waren gekomen. 'Kon je ons niet hier meteen heenleiden?' Zei Silvan hijgend en uitgeput. 'Bedankt Lotte, super dat je ons gered hebt. Geen probleem daar heb je vrienden voor.' Snauwde Lotte geïrriteerd en uitgeput terug.
JE LEEST
Homeland
FantasiaHet was een dag als geen ander. Ik was te laat voor school als gewoonlijk, moest in een klas zitten met mensen dat ik niet mag en kom thuis in een leeg huis zonder mensen. Het enige lichtpuntje van de dag als gebruikelijk was Silvan mijn beste vrie...
