Homeland

Hoofdstuk 26

Pov. Rolff

'Je was geweldig Silvan!' Zei ik enthousiast naar hem toe renend. 'Bedankt.' Zei hij kreunend. 'Rust jij nu maar uit. Nu is het onze beurt om te stralen.' Zei Lotte lachend. 'Zal ik zeker doen, veel succes daar zo.' Zei Silvan terwijl hij me een klopje op mijn rug gaf en kreunend verder liep. 'Laten we maar gaan Rolff.' Zei Lotte waarna ze de ring in rende waarna ik achter haar aan liep. 

We liepen de ring in en zagen dat onze tegenstanders ook de ring in kwamen. Zoals elke ronde liepen we naar elkaar toen en groette elkaar. 'Hi, ik wou voor dat we beginnen nog even snel bedanken.' Zei de jongen die naar ons toe kwam lopen. 'Waar voor dan?' Vroeg ik versteld. 'Voor het gelijk spelen, zodat ik en mijn broertje een team konden vormen.' Zei de broer van de jongen. 'Broertje? Broertje, Omdat je zeven minuten ouder bent betekend niet meteen dat je mijn grote broer bent!' Zei de jongen geïrriteerd. 'Dat betekend het wel, ik ben ouder dus je grote broer.' Zei de broer grijnzend. 'Tweeling?' Vroeg ik verbaasd. 'Oh, We hebben ons nog niet voor gesteld. Ik ben Black en dit is mijn tweeling White.' Zei Black. De tweeling leek als twee druppels water op elkaar. Allebei niet lang maar ook niet klein, Bruin haar met bruine ogen. Ze zagen er niet gespierd uit, maar ze zagen er sterk en vit uit. 'Ik ben Rolff en dit is...' 'Lotte!' riep ze door me heen. 'Leuk jullie te ontmoeten.' Zei ze enthousiast. 'Ik heb nog nooit met een tweeling gevochten.' Ging ze verder. 'Voor alles moet er een eerste keer zijn of niet soms Black?' Zei White net zo enthousiast. 'Eeh, ja' Zei Black stotterend. 'Laten we er een mooie show van maken.' Zei ik om het gesprek te beëindigen. 'Ja, laten we er een mooie show van maken.' Zei White nog steeds zo enthousiast. Waarna we allemaal naar onze kant van de ring toe liepen.  

'Laten we dan eindelijk beginnen met de laatste finale van dit jaar. Zo geef een daverend applaus voor de finalisten.' Riep de omroeper om waarna het publiek juichte en applaudisseerde. 'Aan de ene kant hebben we de twee broeders die op elkaar zijn ingespeeld als geen ander. En aan de andere kant hebben we de nieuw gozer met één van de gevaarlijkste meiden van de stad die in de eerste ronde gelijk speelde. Dus laten we maar beginnen!' Riep de omroeper nu enthousiast. In de tussen tijd bekeek ik de twee nog eens goed en het viel me op dat ik hun wapens niet kon zien. 'Pst... Lotte weet jij wat voor wapens ze gebruiken? Ik kan ze niet zien.' 'Ik heb hun wapens ook nog maar nauwelijks gezien, maar volgens mij gebruiken ze  allebei twee zwaarden. Oh ja, pas op. Ze zijn waarschijnlijk allebei erg snel als ze twee zwaarden gebruiken.' Waarschuwde Lotte me. 'Oké, ik zal er op letten.' Antwoordde ik. 

'Deelnemers sta op uw plaatsen. En start!' Riep de omroeper om waarna de tweeling zich opsplitste en allebei langs één van de kanten van de ring renen. 'Rolff jij gaat voor de linker.' Zei Lotte waarna ze snel naar de rechterkant rende. Ik pakte mijn dolken en rende naar de linker af. Toen ik bij White aan kwam rende hij opeens twee keer zo snel naar zijn broer toe die al druk bezig met Lotte was. Ik snapte eerst niet wat hij deed, maar toen ik naar Lotte keek snapte ik het. Lotte was al druk genoeg met één van hun en als de tweede kwam was het gevecht eigenlijk al beslist. Ik rende zo snel mogelijk achter hem aan maar merkte al snel dat hij te snel was. Ik zou hem nooit kunnen tegen houden. White wist dat ik hem niet zou kunnen inhalen, hij keek niet eens om. Ik zag dat Lotte merkte wat er gebeurde en kreeg een bezorgde uitdrukking op haar gezicht. 'Rolff!' Schreeuwde ze bezorgd terwijl ze druk bezig was met Black. Ik moest iets doen. Ik gooide mijn dolk naar white die hem in zijn knieholte raakte, waardoor hij door zijn knieën ging. Ik kon hem eindelijk in halen. Ik rende naar hem toe en haalde uit met mijn dolk naar zijn nek die hij toen met zijn zwaard blokkeerde. Ik hoorde een klein lachje waarna White zei: 'Mis je soms een dolk.' waarna hij met zijn tweede zwaard nu naar mijn nek zwaaide. Ik zag de grijns op zijn gezicht. 'Daar ga je.' Zei White nog steeds grijnzend. Beng!!! Het geluid galmde door de arena. Geschokt keek White me aan. 'Niet meer zo zeker of wel soms?' Zei ik nu met de grijns op mijn gezicht. 'Je hebt een derde dolk?' Zei White verbaasd. 'Ik heb nooit gezegd dat ik er maar twee had.' Zei ik waarna hij snel naar achter sprong om klaar voor me te staan. Lotte gaf me een klein lachje waarna ze snel weer verder ging met haar eigen probleem. Dit keer rende ik op hem af, elke slag die ik maakte blokkeerde of ontweek hij. Het lukte me maar niet om hem te raken. 'Niet meer zo zeker of wel soms?' Zei white bijdehand. Ik begon licht in paniek te raken want ik wist niet wat ik zou moeten doen. Ik wist dat ik hem niet zou kunnen raken. Mijn hoofd ging tekeer om ook maar iets te verzinnen wat me zou kunnen helpen. 'Rolff! 11.' Schreeuwde Lotte opeens. Ik begreep eerst niet wat ze bedoelde tot ik onze strategie herinnerde. Ik draaide me snel om en rende naar het midden van de ring. Lotte deed pressies het zelfde, terwijl ze black verbaast achter liet. 

Toen we alle bij in het midden kwamen, gingen we rug tegen rug staan. 'We zijn een duo dus laten we dan ook vechten als een duo.' Zei Lotte vermoeid. 'Je weet toch wel dat ze al hun hele samen hebben getraind, en ik ken je letterlijk pas sinds vandaag.' Zei ik bezorgd. 'Dus, kijk waar we al zijn gekomen. Ik ga niet nu opgeven omdat zij elkaar iets langer kennen dan wij.' Zei Lotte bemoedigend. 'Iets langer, iets langer! Ik denk dat het wel een heel heel klein beetje langer is dan iets langer!' Zij ik gestrest. 'Oké oké, ze kennen elkaar al erg lang maar gaan we dit doen want je moet nu kiezen want daar komen ze!' Vroeg Lotte kalm. 'Prima, laten we dit dan maar doen als en team.' Zei ik waarna ik het zwaard van white blokte. 'Dat is mooi.' Zei Lotte waarna ze naar mijn hoofd zwing met haar enorme zwaard. Ik bukte nog maar net op tijd. Maar white lette niet zo goed op wat Lotte deed. Lotte's zwaard kwam recht op White's hoofd af. White stond daar stok stijf van angst wachtend tot het zwaard zijn hoofd zou raken. Krak! Met een luide kraak braakten black's zwaarden toen hij er tussen sprong om zijn broertje te redden. 'White gaat het?' Vroeg Black bezorgd. White gaf een klein knikje. Black stopte Lotte's zwaard  maar het koste hem zijn eigen. Snel sprongen de broertjes weg. 'Hier neem er maar één van mij.' Zei White waarna hij één van zijn zwaarden in zijn handen duwde. 'Jullie hebben geluk gehad, maar nu gaan jullie neer.' Zei Black waarna ze op ons af kwamen rennen. Laten we dit doen!' Schreeuwde Lotte enthousiast waarna we ook op hun af rende.

Ook al warren ze nu allebei een zwaard kwijt. Ze warren nog steeds even snel en behendig. We warren al een tijdje bezig zonder dat iemand elkaar raakte. Iedereen blokkeerde of ontweek elkaar. Het publiek was doodstil vol in spanning. Het enige wat te horen was, was ons gehijg en geklets van onze wapens. Uit het niets werd ik in mijn maag getrapt waarna ik een paar meter naar achter rolde. 'Rolff!!!' Schreeuwde Lotte bezorgt waarna ze ook naar achteren werd getrapt. Ik keek kreunend op en zag Black en White naar Lotte toe lopen. Lotte keek me bezorgd aan. Black hief zijn zwaard om de beslissende slag te maken. Ik voelde me koud worden en rende op ze af. Ik was er bijna waarna het zwart voor mijn ogen werd.