Homeland

Hoofdstuk 20

Pov. Rolff

'Silvan!!!' Schreeuwde ik. 'Je hebt het gehaald, je hebt gewonnen!' Riep ik blij. 'Be bedankt.' stotterde Silvan versteld. 'Je zag er zo cool uit in de ring, hoe je ook zoveel ontweek en je ging echt zo snel. En hoe je hem er uit gooide, hoe deed je dat eigenlijk?  

'En een applaus voor de volgende kandidaten!' Werd er omgeroepen.

'Zo te zien zijn de volgende al weer bezig.' Zei ik terwijl ik keek hoe zij het deden. Het waren namelijk mensen van de categorie zwaard vechten. Ik werd depressief van het kijken want ze waren allemaal zo goed. Ik kon nauwelijks bij houden wat ze deden met hun zwaarden, want ze sloegen blokkeerde de zette van de tegenstander en rende dan weer over het veld. Alleen ging het zo snel dat ik er gek van werd. Ik heb namelijk nog nooit een zwaard in mijn handen gehad, natuurlijk wel een keer met een stok gezwaaid en zo maar dat is iet heel anders dan wat zij aan het doen zijn. 

'Wauw, veel succes Rolff.' Zei Silvan kijkend naar het gevecht. Heb je al een plan want zonder een plan gaat het je niet lukken, of je bent een gekke zwaard vechtende ninja.' Zei Silvan niet bewust want ik zat door op de grond me zorgen te maken over van alles en nog wat. 'laten we het hopen.' Zei ik onzeker waarna Silvan zich omdraaide. 'Gaat het wel goed met je, ik heb je toch niet bezorgd gemaakt of wel soms?' Zei Silvan schuldig. 'Nee niet perse jij maar meer zij.' Zei ik naar de mensen in de ring wijzend. 'Oh, ja zij zijn echt gestoord goed. Maar jij bedenkt wel wat dat doe je altijd.' Zei Silvan in de hoop me op te beuren.

'Hee jongens, Silvan Rolff!' Schreeuwde iemand naar ons. We zochten waar de stem vandaan kwam tot we hem vonden, en we vonden de gene van wie de stem kwam. Als een gek stond Mila naar ons te zwaaien en te zeggen dat we moesten komen. We liepen naar haar toe en ik merkte dat ik al een stuk minder zenuwachtig was dan eerst, iemand die als een gek naar je staat te zwaaien kan je echt opbeuren. 'Wat is er!' Schreeuwde Silvan naar boven toen we bij de muur stonden. 'Silvan je hebt het daarnet geweldig gedaan, Maar ik wilde eigenlijk vragen aan Rolff wat zijn plan is. Dit jaar is het namelijk een hoog aantal zeer goed getrainde zwaard vechters.' Zei Mila Serieus. 'Nou eigenlijk heb ik niet echt een plan, maar ik verzin wel wat.' Zei ik hoopvol. 'Oké maar heb je ook al enig idee wat voor wapens je gaat gebruiken? Want er liggen daar straks misschien wel honderden soorten messen en zwaarden.' Legde Mila uit. 'Zo veel hoe moet ik daar nou uit kiezen dan?' Zei ik bezorgd. 'daarom maak je eerst ook een plan.' Zei mila bijdehand. 'Je weet toch wel dat we nieuw hier zijn en dat dit niet gebruikelijk voor ons is!' Zei ik boos naar haar toen. 'Oh ooh ja even vergeten. Maar doe je best daar ik zal voor je juichen!' Zei Mila waarna ze snel ging zitten waardoor we haar niet meer konden zien. 'Daar hadden we ook niet veel aan, of niet soms?' Zei Silvan teleurstellend. 'Een plan, een plan wat voor plan kan ik gebruiken voor die mensen?' Mompelde ik in mezelf. 'Maar wat zij Mila ook al weer over die wapens. Ze zei toch dat er honderden waren. Misschien met het goede wapen kun je ze wat beter aan, wat denk jij?' 'Het goede wapen. Dat is het, je bent geniaal Silvan dat ik daar zelf niet aan gedacht heb! Je bent een held!' Schreeuwde ik door het stadion. 'Wat heb ik gezegd dan?' Zei Silvan verbaasd. 'Geen tijd voor ik heb al te veel tijd verbruikt aan denken ik ben hier na en ik moet nog iets regelen! Dus doei!' Zei ik hysterisch waarna ik weg rende. Het is niet dat ik niet de tijd had maar ik wou het een verrassing houden voor Silvan, want als het lukt heb ik tenminste nog een kans. 

Ik rende snel naar de omroeper toe. Hij keek me gek aan toen hij me aan zag komen rennen. 'Kan ik iets voor je doen ventje?' Zei de omroeper aardig tegen me. 'Nauw het is de eerste keer dat ik hier ben dus ik vroeg me af zijn er regels over hoe je de wapens gebruikt en welke je uitkiest?' Vroeg ik onschuldig. 'Nee hoor, je kunt elk wapen kiezen dat je wil en als je het maar gebruikt als wapen. Dis niet met je handen bij wat het scherpe gedeelte hoort te zijn vastpakken alleen omdat het houten zwaarden zijn.' Legde de omroeper uit. 'Oké dat is logies, en bedankt voor je hulp.' Bedankte ik hem enthousiast waarna ik weer naar Silvan liep.

'Eeh Silvan raat is wat ik heb.' Zei ik opgewonden 'Wat dat?' 'Een plan.'Zei ik trots tegen Silvan. 'Echt wat is het dan?' Vroeg Silvan nieuwsgierig. 'Nee, dat is nog een verrassing.' Zei ik waarna Silvan zeer teleurstellend naar me keek. 'Oké goed dan, maar je zorgt wel dat je wint.' Zei Silvan nu serieus. 'Ik zal mijn best doen.' Zei ik.

'Rolff en Lotte over vijf minuten bij de ring zijn.' Riep de omroeper door het stadion. 'Ik ben straks.' Zei ik nerveus. 'Maak je geen zorgen je moet tegen een meisje, die kan je toch wel aan?' Zei Silvan. 'Laten we het hopen,  We weten namelijk nog niet hoe de meiden hier zijn behalve Mila natuurlijk maar zij is waarschijnlijk een uitzondering van de meiden hier.' Zei ik een beetje lachend. 'Ja daar heb je waarschijnlijk gelijk.' Zei Silvan lachend. 'Maar veel succes.' Wenste Silvan me toe. 'Bedankt.' Zei ik waarna ik naar de ring liep.