In The Shadow of Love II

Bölüm 27

Sait içeri dalıp kapıyı kapattı. Biz de ayağa fırladık. Lincoln sinirden kabarıyordu. Sait' in suratının da aşağı kalır yanı yoktu.

-"Senin burada ne işin var Sait?!" dedim. Gözlerimin içine nefret dolu baktı.

-"Asıl bu herifin, benim odamda, senin yanında ne işi var?"

-"O buraya baban tarafından yatılı misafir olarak davet edildi."

Sait Lincoln'a döndü.

-"Şu ikiz zırvalığına zerre kadar inanmıyorum. Senin gibi bir pislik benim ikizim olamaz. DNA testi her şeyi çözer nasılsa."

-"Senin ikizin filan değilim ben. Hem karının yanına dönsene sen."

-"Lincoln haklı. Senin karının yanında olman lazım. Burada değil"

-"Ona uyku ilacı verdim ve uyuttum. Şimdi seninle konuşmamız lazım."

-"Ona her şeyi zaten anlattım. Zorla evlendirildiğini biliyor." Dedi Lincoln. Sait önce ona sonra bana baktı.

-"Mecbur bırakıldım Marcelo. Ailem çok baskı yaptı. Bu gerçek bir evlilik bile değil bunu Sahra da biliyor. Ben sadece sana aitim."

-"Hayır Sait. Sen artık evlisin. Bu ilişki başından beri hataydı. Sana söylemiştim. Nişanlısın olmaz demiştim. Sonunun böyle olacağını zaten tahmin ediyordum."

Sait ağlıyordu. Ters ters Lincoln'a baktı. Onu eliyle işaret etti.

-"Bu herif de evli. O zaman o herifle de olma!"

-"Ben evli değilim. Sadece sahte kimlikle geziyorum. Sahte de bir evliliğim var" dedi Lincoln.

-"Ne?!" Sait bir şey bilmiyordu anlaşılan.

-"Kazadan sonra beni bir kervan sahibi buldu. Onun sayesinde iyileştim. Hayata döndüm. Arama kurtarma ekipleri beni bulamadığından kayıplar listesindeydi adım. Bense eski hayatımı tamamen geride bıraktığım için kayıplar arasında olmak istedim bilerek. Sahte bir kimlik ayarladık. Kervan sahibinin kız kardeşi ile de nikâh kıydık. Ama kız başka bir evde yaşıyor ben başka evde. Evliliğimiz kâğıt üstünde."

-"O yüzden seni bulamadım" dedim.

-"Bulunmamak istedim."

-"Bu çok adice."

-"Beni arayacağını hatta peşimden geleceğini hiç düşünmedim."

-"Yine de evlisin. Benim durumum seninki ile aynı" dedi Sait.

-"Bu durumda karar Marcelo' nun" dedi Lincoln.

Lincoln'a baktım ciddiydi ama bakışları hala sıcacıktı. Sonra Sait' e döndüm. Umut dolu ama param parça olmuş haldeydi bakışları. Yüreğindeki acıyı görebiliyordum. Bir yanımda bana yıllarca kazık atmış bir adam, aşık olduğum... Öte yanda beni hep kollamış bir adam, beni terk eden...

-"İkiniz birbirinizden betersiniz!" dedim ve kapıyı çarpıp odadan çıktım. Leo' nun odasına girdim. Çoktan uyumuştu. Odasındaki koltuğa uzandım ve sabahın hiç olmamasını, sonsuza dek uyumayı diledim.

Sabah kahvaltısında Lincoln yoktu. Anlaşılan erkenden gitmişti ya da gece gitmişti, bilmiyordum. Leo ile bahçeye çıktık. Bir yandan ona gece olanları anlattım.

-"Şimdi ne yapacaksın Marce?"

-"Kafam karıştı Leo. Her şey alt üst"

-"Kalbini dinle."