In The Shadow of Love II

Bölüm 30

-"Oh, artık seni rahatsız etmezler."

-"Marcelo ne içtin sen? Ya da beni hiç dinlemiyor musun? Pozitif diyorum!"

-"Pozitif? Yoksa sen..."

-"O herif ile kardeşim..." Ağzım açık kaldı. Bir iki saniye kitlendim.

-"Ben... Ben, ne diyeceğimi bilmiyorum."

-"Bay Ali deli gibi sevindi, herkes. Ben... Ben neden sevinemiyorum Marcelo?"

-"Lincoln..."

-"Her şey tamam ama Sait... O heriften nefret ediyorum. Onunla kardeş olamam. Onun suratına bakmak aynaya bakmak gibiyken ve bir zamanlar seni benden çalmışken onu nasıl sevebilirim ki?"

-"Seni anlıyorum. Ama biraz sakin ol."

-"Buradaki işlerimi bitirdim. Bilet ayarlamam ve asıl kimliğimi onaylatmam gerekiyor."

-"Oradaki her şeyle işin bitti mi? Özellikle karınla."

-"Şöyle söylemeyi keser misin? Benim karım filan yok artık. Kanıtı da yok. Anladın mı?"

-"Anladım."

-"Hemen dönemiyorum ama."

Son cümlesi boğazıma bir yumruk oturtmuştu.

-"Neden?"

-"Bay Ali beni aile kaydına aldıracak. Bunu istemediğimi söyledim. Ama onlar beni biraz bile dinlemiyorlar."

-"Bırak da yıllar önce kaybettikleri çocuklarını bulmanın sevincini yaşasınlar."

-"Evet, her neyse."

-"Ne kadar daha oradasın?"

-"Bilmiyorum."

-"Bana söz vermiştin."

-"Tutacağım."

-"Peki."

-"Marcelo?"

-"Efendim?"

-"Seni çok seviyorum, sevgilim."

-"Biliyorum."

-"Görüşürüz."

Leonardo merak içinde bana bakıyordu. Ona olanları anlattığımda elini ağzına götürmüş şok içinde bana bakıyordu.

-"Yok artık. Buna inanamıyorum."

-"Ben de."

O akşam orada kalmam için Leo ısrar etti. Lenalie de akşam yemeğinde bize katılmıştı. Banyoda ellerimi yıkamıştım ve mutfağın önünden geçiyordum ki gözüm bulaşık yıkayan Lenalie ve ona arkasından sarılan Leo' ya takıldı.

-"Aldıklarımı beğenmene sevindim Lenalie"

-"Hepsi çok güzel aşkım."

-"Sen daha güzelsin." Leo onun omzunun açıkta kalan kısmını öptü. Saçlarıyla oynamaya başladı.

-"Leo yapmaaa! Bulaşık suyunu sıçratıyorum senin yüzünden."

-"Ah ha ha ha. Çok tatlısın bebeğim." Leo kahkaha atıp ona daha sıkı sarıldı ve boynunu öptü. Kafasını omzuna dayadı.

-"Leoo!"

Öyle sevimlilerdi ki... Bende istemsizce gülümsedim ve salona geçtim.

Gece olmuştu ve Leo' nun benim için hazırladığı odaya geçmiş yatakta uzanıyordum. Hiç uykum yoktu. Lenalie eve gitmişti. Kapım hafifçe tıkladı ve açıldı. Leo başını uzattı.

-"Marceee... Uyudun mu?"

-"Hayır. Uyku tutmadı."

-"Seninle uyumamı ister misin? Eski günlerde ki gibi."

-"Neden olmasın?"

Leo sevinçle gülümsedi ve hemen gelip yanıma uzandı. Sırt üstü yatıyordu. Bense başımı elime dayamıştım. Saçları ile oynamaya başladım.

-"Sizi mutfakta gördüm. Çok sevimliydiniz."

-"Ne?"

-"Lenalie ve sen."

-"Ah, teşekkür ederim."

Yüzü kızarmıştı. Şimdi daha da sevimliydi.

-"Mutlu musun?" dedim.

-"Mutluyum. Yani öyle olmaya çalışıyorum. Ama daha iyisi olabilirdi."

-"Nasıl yani?"

-"Biliyorsun. Ben eşcinselim. Lenalie benim için çok farklı bir tecrübe diyebilirim. Çok iyi bir insan. Çok iyi bir sevgili. Ama..."

-"Ama?"

-"Ona aşık değilim."

-"Öyleyse neden onunla birliktesin?"

-"O sevgi dolu, ondan hoşlanmıştım."

-"Onu seviyor musun?"

-"Elbette. Ama ona dokunamıyorum."

-"Nasıl?"

-"Sadece öpebiliyorum. Ama dudağından değil."

-"Neden dudağından değil?"

-"Arzulamıyorum. Anlamıyor musun? Ben eşcinselim. Bir kızla olmak benim için çok farklı ve yeni."

-"Peki, ne olacak böyle?"

-"Hiçbir fikrim yok."

Bir anda döndü ve bana sarıldı. Başını göğsüme yasladı. Gülümsemesini gördüm.

-"Leo?"

-"Hm?"

-"Sana bir şey sorabilir miyim?"

-"Tabi."

-"Sen... Bana karşı hala bir şeyler hissediyor musun?"

Hızla başını kaldırıp yüzüme baktı.

-"Bunu neden soruyorsun?" Yüz ifadesi donuktu. Ne hissettiğini ya da düşündüğünü anlamam imkânsızdı.

-"Sadece merak."

-"Merak her zaman iyi değildir." Başını tekrar göğsüme dayadı ve gülümsedi. "İyi geceler."

-"Sana da."