El Mahica Academy: Enchant School

22: Clone?

Aldridge P.O.V.

"Listen okay, I'm not the Alaira what-so-ever that you are talking about. I'm not the princess that you are saying. Also I'm not your sister. And especially I'm not your daughter because I'm not anyone's daughter." we all remain silent after she said those words. Napayuko nalang ako dahil sa panghihinayang. Bakit ganun? Parang naniniwala ako sa kanya na hindi sya ang kapatid ko. Na hindi sya ang Alaira'ng hinahanap namin.

Hindi ko na alam kung ano pa ang dapat kong sabihin. Hindi ko na alam kung ano ang dapat gawin.

"Nahanap mo na ba kung sino ka?" tanong ko at tumingin ng diretsyo sa kanyang mata. I see it blank. Walang kahit ano sa mga mata nya. Parang walang buhay...

Hindi pa rin sya nagsasalita kaya naman lumapit ako sa bintana at binuksan iyon. Pumasok naman ang sariwang simoy ng hangin sa loob ng opisina ni HM na dumadampi sa balat ko.

Agad kong tinira ng air blades si Alaira. Tulad ng inaasahan ay agad nyang naiwasan ang pag-atakeng ginawa ko.

Nataranta naman ang tatlong babae sa ginawa ko. Dahil sa lakas pag-atake ko ay nagawa nitong magdulot ng isang malaking pagsabog. Nang nawala ang usok sa loob ay tumambad sa aming harapan ang napakalaking butas sa opinina ni HM. Matatanaw mo na rito ang napakalawak na field ng akademya kung saan nagaganap ang pag-eensayo.

"Ano ba ang ginagawa mo?" tanong nilang tatlo. Samantalang nakatingin lang nang blanko si Alaira.

"Do you wanna fight?" matapang na tanong ko sa kanya na ikinangisi nya.

"NO! No one will fight, okay. That's enough. Baka masira nyo pa ang buong akademya sa gagawin nyong laban." litanya ni HM pero umakto kami na parang hindi narinig ang mga sinabi nya.

"Sure. If you hurt or lacerate any part of my skin, even if a single wound. I will declare you as a winner." napangisi ako sa sinabi nya. Madali lang pala ito, eh. Tamang-tama matagal na akong hindi nakikipaglaban.

"Dun tayo sa labas." maikling sambit nito at tumalon mula sa butas at dumiretsyo sa malawak na field.

Sumunod ako sa kanya. Nakaharap kami sa isa't-isa at labing-dalawang metro lang ang layo namin sa isa't-isa. Sumenyas sya na ako ang mauna kaya naman naghanda na ako. Samantalang sya ay nakatayo lang dun sa harapan ko ng walang paghahanda.

"Fire balls! Dynamic shock! Ice pick! Air blades! Water tsunami! Metal attack! Wood Strike!" sabay-sabay na tira ko. Alam kong nakakapagod na magpalabas ng mga kapangyarihan ng sabay-sabay pero ito palang ang naiisip kong paraan para matalo na sya at hindi ko na pahirapan pa sya ng sobr—what?

Sabay-sabay tumama ang mga tira ko kaya naman nakalikha ito ng malaking pagsabog. Pero bakit ganun? Ramdam ko pa rin ang prisensya nya. Unti-unti nang naglaho ang makapal na usok na nakapalibot at ipinakita na nito si Alaira na nakatayo pa rin at ung mapapansin mo ay wasak na ng lupang nasa paligid nya pero nakatayo sya sa paligid ng isang libog na lupa na hindi din napinsala sa pagkasabog. Tsk.