El Mahica Academy: Enchant School

31: I'm Home

ALAIRA DANAÈ ZUNERIA

Pagkatapos ng mga sinabi nya agad kong tinahak ang aking daan papuntang Akademya dahil, magsisimula na ang EMAFW sa ano mang oras magmula ngayon.

Hindi na ako naghulos-dili pa at nagsimula na akong bumaba ng bundok. Nagpalit na rin ako ng damit ko para hindi mahirap gumalaw. Natatawa nga ako kasi parang pakiramdam ko wala akong suot na damit, dahil sa sobrang gaan ng pakiramdam ko. Nung nagtetraining kasi ako ang suot ko ay isang napakabigat na armor na mahigit 10,000 tons ang bigat, dahil kailangan ko din daw palakasin ang katawan ko bukod sa kapangyarihan ko. Naalala ko tuloy yung mga unang araw ko dun... hindi ako makatayo ng maayos tapos patuloy lang ako sa pag-ilag ng pagapang at pagpapagulong-gulong. Haysss...

Hindi ko na namalayan na nakababa na ako sa paanan ng bundok ng Olympia dahil sa lipad ang isip ko. I summoned my dragon, his real name is Paunelogadon, I just making it short, so everyone can call him Pawpaw. Ang arte ano? Wala e ganun talaga ako magpangalan, jologs kung jologs.

"Welcome back, Mistress." Yumuko muna sya sa harapan ko bago ako pinasakay sa likod nya.

Hindi ako nagteleport kasi gusto kong makita kung ano na ang mga nagbago simula ng umalis ako. Isang buwan din ng umalis ako. Madami nga ang nagbago.

May na nadaanan akong kakahuyan ngunit tinupok ito ng apoy. Kulay abo na ang mga puno na animoy kapag hinawakan mo ay mawawala sa pagkahugis puno ito at magiging isang tumpok ng abo na lamang. Nakapagtaka lamang ay nasa gitna lamang ang naputok hindi masyadong malaki. Hindi rin inabot ng sunog ibang puno. Bumaba ako sa gitna ng sunog na kakahuyan na iyon.

"Anong nangyari dito?" hindi ko na napigilang bulalas ko ng makita kung gaano kalala ang nangyari dito. Tumingin pa ako sa paligid at naghanap ng kahina-hinala.

Sakto naman lumabas sa mula sa kakahuyan ang babae may peach na buhok. Matanda na ito at kitang-kita na sa mukha nya ang mga kulubot, nakakuba na rin ang kanyang likod, pero mukhang malakas pa naman sya.

"Who are you?" tanong ko sa babae. Hindi ko pa sya nakikita sa talambuhay ko.

"I'm Vanessa, and you... who are you?" Seryosong tanong nya sa akin.

"Laira." Maikling banggit ko sa pangalan ko. "What are you doing here? Did you do this?"

"No. I'm just a mercenary. I got pass by and I saw this." There is something wrong... I can't read her. I can't read her thoughts.

"Do you know who did this?" Nagbabakasakaling masagot nya ako ng totoo.

"Do you know the prophecy?" Pagbabalik nya ng tanong sa akin. "The girl who destined to make peace in this world?" Anong kinalaman ko dito?

"Ah... Yes, and what was her connection with this thing, huh?" medyo hindi maganda ang attitude ko dito dahil sa pagkakatanda ko wala akong kinalaman dito! I don't even know what is this!

"She's coming... and everybody thinks that she is our savior, but they are wrong. She will only bring death and suffering to all magu—."

I cut what she want to say. She may spoil everything and I don't like that. "Ah! Wait a minute... I'd asked what is her connection with this, I'm not interested in that sort kind of theories. Get to the point, old lady." nawawalan na ako ng pasensya dahil sa kadaldal nya. Siguradong late na ako EMAFD.

"You are in hurry, young kid. By the way, she didn't do it. The God's do... They sent a meteor to be the sign of she is coming. And this is the third one... six to go. The first one was landed in Frostian's Territory, second was here, and the third one was landed in Darkenian's Territory and nobody can tell when and where the last six meteors will land." Mahabang litanya nya.