VAMPİR✔

36. Bölüm

"Öncelikle sen bir vampirsin Tzuyu. "

Onaylamak için başımı salladım.

Zaten dolaptayken duymuştum bunu..

"Küçükken sen de insan okulunda bir vampir olduğun için eziyet görüyordun. Aynı benim gibi. Ama senin okulundakiler daha çok eziyet ediyordu. Bir ara tam işkencelerden kurtulup babanın çalıştığı okula gidecektin ki kafana büyük bir demir parçasıyla milyonlarca kez vurdular. Senin de hafızan gitti o kadar darbeye karşı. "

Güldüm.

"Sanki onları öldürüyordum da bu kadar dövmüşler beni. "

Jungkook bakışlarını benden kaçırdığında şüphelensem de bir şey demedim.

Zaten o da tekrar konuşmaya başlamıştı.

"Babanı işinden attılar. Annene de değişik bir yaratıkla evlendiği için çevresi işkence etti. Sonra baban da kendini büyülere adadı. Annen en sonunda dayanamayıp yanımıza geldi. O yanımıza geldiği gün benim bedenim çalınmıştı. Seni anneme bıraktı. Ben de yıllar boyunca ruh olmak için uğraştım. En sonunda 6-7 yıl sonra ruh olarak hayata geldim. Yanlışlıkla birinin içine girdim ve birilerinin içine girebildiğimi öğrendim. İlk birini yedim sonra da yolda seninle karşılaştım. Yine sana eziyet etmişlerdi. Sinirlendim. Geldim yanına içine girmeye çalıştım ama vampir olduğun için çok zordu. Anca yarım saat sonra falan girebilmiştim içine. Tabii ben büyücü sen vampir, içine sığamamıştım hem. İyice içine sığmak için aylarca uğraşıp ruhunu yok ettim.. "

Sözüne hızla daldım.

"Büyüyle mi yok ettin?"

Güldü.

"Hayır, yedim. "

Şaşkınca ona bakarken nasıl bir ruh yenir ki diye düşünüyordum.

"İşte ruhunu yok edince içine sığmıştım ama ölmeye başlamıştın. Ben de seni hayata geri döndürmek için içinden çıktım. Annem gördü tabii. Hemen bana ölüyorsun ölüyorsun diyip durdu. Onu umursamayarak bir odaya gittim. Seni, her zaman ki gibi uzun uğraştıktan sonra insana çevirdim. Geri hayata dönmüştün. Hemen içine girdim. Ama beklenmedik bir şey oldu. Müdürün seni eskiden babanın olan okula gönderdi. Orada da hafızanı silmeye çalıştılar. Silinmedi ama yine de ben küçülerek vücudunun bir yerine hapsoldum ve orası da gözlerindi. Her şeyi gördüm. Hâlâ vampirlik özelliklerin duruyordu. Yaraların çabuk iyileşiyordu, geleceği görüyordun, insandan daha güçlüydün ve hızlıydın. Ayrıca vücudun kan içmek istiyordu. Sen ise tüm suyu bitiriyordun susadım diye. Etten gerçekten de iğreniyorsun. Kanı içtiğindeyse demir tadının gelmesi ilk kez kan içtiğindendi. Bu yüzden garipsedin. "

"Dur dur.. "

Yine cümlesini bölerken konuştum.

"Ben vampir değil miyim zaten? Niye ilk kez o Gün kan içtim? "

Bana bakmayarak konuştu.

"Aslında kan içiyordun ama... "

Gözlerimiz birleştiğinde daha çok merak etmiştim.

"Arkadaşlarının yaptığı işkencelerden biri de buydu. Sana öldürdükleri hayvanların kanlarını içiyorlardı. "

İçimden aniden kusma isteği geldiğinde devam etmesini bekledim.

"Bundan sonrasında çok önemli şeyler yok aslında. Bilmesen de olur. Bir de... "

Tekrar bana baktı.

"Baban da sana deney yaparken kullandığı, deney sonunda neredeyse zehre dönen kanları içiriyordu. Belki bilmek istersin diye söyledim. Baban da çok fazla işkence bağımlısıydı. Şimdi ne olmuştur bilmiyorum ama önceden ben onunla aynı okuldayken, yani o okuldan atılmadan öncesinde işkence etmek yerine öğrencilerinin üstünde yaptığı deneyleri kullanıyordu. Eğer çok sinirlenmişse daha zaralı olan olmamış ve ya test edilmemiş deneyleri kullanıyordu. "

Korkuyla yere baktım.

"Acaba değişmiş midir? "

Aklıma görünmez oda geldiğinde başımı hızla kaldırdım ve endişeyle duvara bakan Jungkook a baktım.

"Evde bir oda vardı. Aslında labaratuvar herhalde. Ama oda görünmez. "

Şaşkınca bana döndü.

"Orada bir şeyler buldun mu? Mesela kitap gibi.. "

Başımı salladım.

"Bir kitap vardı. Babam gelince hemen valizime yerleştirdim. Odaya girdi ilk 'burası çok boş yatak falan gerekmez mi? ' dedi. Sonra da kitabı bulduğum yere gidip etrafı yokladı. Hiç bir şey olmadığını anlayınca kaşlarını çatıp gitti. "

Jungkook sevinçle ayağa kalkarken bana sarıldı.

"Çok teşekkür ederim Tzuyu! O kitabı baban benden çalmıştı! "

.

.

.

.

.