YAPAY DÜNYA(TAMAMLANDI)

BÖLÜM:40 NERİ'LER

Alex gözünü açtığında sapsarı bir gökyüzü gözlerini kamaştırdı.Başını gayri ihtiyari kaldırdı, kocaman siyah gözleri olan biriyle burun burunaydı.Panikle bağırmaya başladı. Karşısındaki siyah tüylü yaratığı daha önce hiç bir şekilde görmediğine emindi.Vücudundaki baskıyı hafifletmek için doğrularak oturdu. Siyah gözlü varlık onu merakla inceliyordu.Orta boylu ve oldukça şişmandı.Kısa bacakları ve kolları, kocaman kafasıyla tam bi tezat halindeydi.Bütün vücudu siyah sık tüylerle kaplıydı. Insan vücuduna benzer gövdesi deformasyona uğramış gibi görünüyordu.Bu minik sevimli yaratık ona biraz daha yaklaştı ve en sonunda "Bugün hiç iyi görünmüyorsun Neptel" dedi.
Alex yüzündeki şaşkınlık ifadesini silmek için çabaladı.Etrafta her şeyin rengi griydi.Bu yetmezmiş gibi bu sevimli canlının böyle kusursuz bir şekilde konuşması onu hayrete düşürmüştü.Ani bir hareketle ayağa kalktı. Ileriden bi kaç benzer canlının daha kendisine doğru koşarak geldiğini gördü. Aralarında en sıska olanı koşarak Alex'in ayağına sarıldı.
"Neptel bunlar yine benimle dalga geçiyor."
Alex bu canlıların kendisini birine benzettiklerini artık iyice anlatmıştı. Sandıkları kişi gibi davranmaya devam edecekti.
Ilk karşılaştığı hemen söze karıştı.
"Yavaş olsana Dezzy yine yapıştın " dedi ve gözlerini devirerek Alex'e baktı. Alex durumdan epey bir keyiflenmişti. Ayağına yapışan Dezzy sinirle " Tam bir baş belasısın Ozzy" dedi ve ormana doğru koşmaya başladı.
Bir halka gibi etrafında toplanan canlılara baktı Alex.İçlerinden biri gözlerine dikkat kesilmişti.Bir anda bağırmaya başladı. "O Neptel değil baksanıza gözleri yeşil değil. O yoksa o gerçekten beklediğimiz kişi mi?"
Bir anda uğultular yükselmeye başladı. Alex gözünü kontrol etti sol gözündeki les kirpiğine yapışmıştı.İçlerinde biri yüksek sesle "Onu bilgeye götürelim o herşeyi bilir." Dedi ve kalabalıki herkes onu çekiştirerek küçük yapılar halinde kurulan köye doğru götürmeye başladılar. Alex itiraz etmeksizin onları takip etti. Köyün dış tarafında bütün kulübelerden uzak küçük bir kulübenin önünde durdular. İçeriden bütün tüyleri beyazlamış elinde ufak bi sopaya dayanarak çıkan yaşlı aksinin sesi hepsini korkutmuştu. Hepsinin üzerinde hükmü olduğu çok belliydi. "Ne bu gürültü böyle sabah sabah." Dedi yaşlı bilge.
"Büyük bilge onu dışarıda bulduk Neptel zannettik ama gözleri farklı onu sana getirdik."dedi içlerinden biri ürkekce. Alex dizlerinin üzerinde çöktü ve yaşlı bilgeyle aynı seviyeye geldi. Yaşlı bilge ağır adımlarla yanına yaklaştı ve eliyle Alex'in yanağına dokundu. Alex bi anda zihnine dolan anılarla yerinden sıçradı ve bilgenin elinin temasından kurtuldu. Bilge oldukça heyecanlanmıştı. Ufak topluluğa dönerek sevinçle bağırdı.
"Sonunda geldi! Alex  sözünü tuttu ve sonunda tekrar bize geldi."