I can't see you (deel 2)✔ - BTS DUTCH FF

Zomerdag (EXTRA - 2)

~6 jaar later~

Het is midden in de zomer en ontzettend warm. Ik sta in de keuken limonade te maken en pak uit de ijskast de ijsblokjes die verschillende vormpjes hebben.

Ik doe er in elk glas 3 en zet ze op het dienblad met een rietje erin. Nog een bakje meloen en een bakje druifjes erbij en dan pak ik het volle dienblad op.

Buiten hoor ik non-stop het vrolijke gegil van de kinderen die in de tuin buitenspelen. Ik kom het terras op en zet het blad neer op de tafel "Jongens, ik heb hier drinken!" roep ik en kijk naar het grasveldje.

Taehyung rent achter 2 kinderen aan die het uitgillen van de lol en ik moet lachen "Gevangen!" roept Taehyung vrolijk als hij Daesu heeft kunnen pakken en hij tilt hem op en gooit hem even in de lucht "Papa! Papa laat Daesu los!" roept Haneul naar haar vader en trekt aan zijn shirt.

"Oh, ik denk dat mama wat lekkers heeft gemaakt" zegt Taehyung als hij me ziet en zet Daesu neer "Wie als laatst aan de tafel zit is een gebakken ei!" roept Daesu nog wat draaierig van de actie van zijn vader en de 3 beginnen te rennen richting de tafel op het terras.

Taehyung komt expres als laatste aan en Haneul begint te lachen "Papa is een gebakken ei!" Daesu begint ook te lachen en de twee klimmen naast elkaar op het bankje. Taehyung komt naast mij zitten en drukt een kus op mijn wang "Lekker schat".

"Neem ook een stukje fruit jongens" zeg ik als de tweeling hun glas al half op hebben gedroken en ze pakken braaf een druif en een stukje meloen.

"Mama kom je straks ook meespelen?" vraagt Haneul en Daesu knikt "Ik heb een beetje hoofdpijn, ik denk dat ik vandaag even oversla" zeg ik en de tweeling kijken wat sipjes naar beneden.

"Dan moet je goed drinken, je bent de hele tijd al druk in de weer" zegt Taehyung die over mijn rug aait "Ja, het is ook een beetje mijn fout" mompel ik en we kijken elkaar even aan.

"Mogen we van tafel?" vraagt Daesu even later. Ze hebben hun glas netjes opgedronken "Nog 2 stukjes fruit en dan mogen jullie weer spelen" zegt Taehyung en de 2 kinderen pakken snel wat fruit voordat ze van het bankje af springen.

We kijken hoe de 2 weer in hun eigen wereldje komen en Taehyung staat op "Zakt je hoofdpijn al een beetje?" "Jawel, komt goed" zeg ik en geef hem een kus.

Een uurtje later heeft Taehyung de waterslang gepakt en sproeit af en toe omhoog en naar de kinderen om af te koelen. Ze hebben heel veel lol samen, het is leuk om te zien.

De blik in Taehyung's ogen als hij naar de kids kijkt vind ik een van de leukste dingen, ze zitten vol liefde. Het doet me denken aan de tijd dat ik zwanger was van de tweeling.

Taehyung lag regelmatig naast me en keek naar mijn buik. Hij staarde ernaar, alsof hij erdoorheen wilde kijken. Hij tekende er met zijn vinger op of praatte ertegen.

Dat praten is dan midden in de nacht, als hij dacht dat ik sliep. Taehyung weet niet dat ik zijn 'Gesprekken' heb gehoord, en dat laat ik nog wel even zo.

Ook vroeg hij om het half uur of ik iets wilde eten, of ik ergens pijn had of iets anders wilde hebben. Ik werd er op een gegeven moment gek van, ook omdat er in het begin helemaal niks aan de hand was.

Maar toen we hoorde dat er een grote kans was dat ik te vroeg zou gaan bevallen maakte Taehyung zich veel zorgen om me. Ik kon wel altijd bij hem komen, hij had altijd tijd voor me.

Ik kon tegen hem aan liggen als ik rugpijn had en zijn hand zou over mijn onderrug gaan terwijl hij verder op zijn laptop werkte met de andere hand. Maar er was een week dat hij niet heeft gewerkt, dat hij naast me bleef liggen of zitten.