I can't see you (deel 2)✔ - BTS DUTCH FF

29. Realisatie

//TAEHYUNG POV//

We komen eindelijk thuis aan. Ik en Jimin hebben niks meer tegen elkaar gezegd, ook de andere jongens zijn kortaf tegen me. Ik baal verschrikkelijk, waarom moest ik nou weer zo bot tegen hem doen?! 

"We zijn thuis!" roept Jungkook blij die binnenstormt en meteen zijn koffers in zijn kamer gooit. Mae en Alice lopen de gang in en ze rennen blij naar ons toe. "We hebben jullie gemist!" roept Mae en ze geeft Hoseok meteen een knuffel. 

Ik voel heel even een jaloerse laag over me heen gaan. Ze hebben besloten om de baby te houden, ik wil ook straks kinderen maar het kan nog niet. Alice wil wachten, ik respecteer haar mening en wacht tot zij ook verder wil omdat ik van haar hou. 

Dan komt Alice scherp in beeld, ze lacht naar me en ik geef haar een knuffel. Haar armen worden om mijn nek heen geslagen en ik til haar heel even op "Hey schat" zeg ik en zet Alice weer neer. "Ik heb je gemist" zegt ze en geeft me een lange kus, haar zachte lippen op de mijne zijn een van de beste welkoms-cadeautjes.

"Ik jou ook" zeg ik zacht en ze pakt een koffer van me over om naar de kamer te brengen. "Waarom stuurde je geen foto's?" vraagt ze als ik de koffer op het bed leg "I-ik eh.. vergeten?" Ik voel dat ze naar me kijkt "Oke.." 

"Was het wel leuk?" vraagt ze iets later en ik knik "Ja hoor" "De jongens keken wat bedrukt toen ze binnenliepen, is er wat gebeurt?" "Ik had een akkefietje met Jimin, niks bijzonders" mompel ik en wil zo snel mogelijk van het onderwerp af.

"Hoe is he-" "Waarom?" Vraagt Alice en ik zucht diep, ik zie haar naar me kijken via de spiegel "Alice.. ik wil er niet over praten" "Maar je zit ermee, ik zie het" "Ja maar nee ik wil het nu even niet vertellen" zeg ik als ik me omdraai naar mijn vriendin en ze kijkt me fronsend aan "Sorry" mompel ik weer en ze zucht.

//ALICE POV//  

Taehyung is in bad gegaan na het eten en ik zit op onze kamer. Na onze korte discussie hebben we weinig met elkaar gepraat, er is iets met hem.. maar wat? Ik voel opeens een traan over mijn wang gaan en ik veeg hem snel weg, huilen helpt niet.

Ik zie opeens op het kussen van Taehyung een boekje liggen, ik wist niet dat we die hadden. Ik sta op en loop ernaartoe, het is een redelijk klein stoffen boekje, heeft hij een dagboek? Dat heeft hij dan lang geheim voor me gehouden. 

Mijn hand gaat over de kaft en dan open ik het, misschien staat hierin waarom Taehyung zo afstandelijk is de laatste tijd. Ik ga zitten op de rand van het bed en begin te lezen.

"Ik heb de laatste tijd rare dromen. Ik moet een keuze gaan maken tussen BTS en Alice maar dat wil ik niet. Die man in mijn hoofd kan de pot op" 

Ik sla een paar bladzijdes om

"Vandaag weer een droom gehad, de stem in mijn hoofd zal me langzaam blind maken als ik geen keuze maak. Hoe wilt hij dat doen? Het is een droom, dat is nep"

Ik sla fronsend nog een paar bladzijdes om, is dit een soort dromenboekje? 

"Ik zie slechter uit mijn ogen dan eerst, precies omdat ik nog geen keuze heb gemaakt maar ik wil het niet. Ik hou van hun allemaal, het is mijn leven. Ik ben radeloos, waarom gebeurt dit?"

Ik kom dan op de laatste bladzijde waar op is geschreven.

"Ik wil Alice niet kwijt. Ik wil Bangtan niet kwijt. Ik sta op ontploffen. Ik zie bijna niks meer. Help me" 

Met tranen in mijn ogen lees ik de laatste meer dan 5 keer over. Waar Taehyung mee zit... het is verschrikkelijk. Een keuze maken? Ik denk aan de dag dat hij zei dat hij niet wist waar hij over had gedroomd. Jin vond het al raar dat hij dat niet wist.

De kwartjes beginnen te vallen en ik sta snel op, ik moet naar Jimin.