Girl in Disguise

GiD 36 - Abrupt

"Running away?"

Naudlot ang aking paghakbang ng may magsalita sa likuran ko. Hindi ko na kailangan pang lumingon para lang alamin kung sino ito dahil kahit nakapikit pa yata ako makikilala ko pa rin ang boses nito.

I want to run fast and hide. H'wag lang ako nitong makita but if I do that para ko na ring pinatunayan dito na tama nga ang sinasabi nito. Bigla yatang nanginig ang mga tuhod ko dahil hindi ko na magawang umalis sa kinatatayuan ko, na para bang nadikit na ang mga paa ko sa aking kinatatayuan.

Darn it, Alexis! What's with you? Just get a grip on yourself!

I cursed myself quietly for getting so wrapped up in my own unsolvable issues ng dahil lang sa iisang tao. At iyon ang taong nasa likuran ko lang din ngayon.

Stop acting weird, will you? That's not you.

I gritted my teeth and forced myself to calm down. Tama. Hindi ako 'to. Aaminin kong tinatamaan ako sa panunuya sa akin ng maliit na bahagi ng aking pagkatao. But damn it, I can't. I just can't.

Nang sa pakiramdam ko ay okay na ako pinilit kong linguin ito kahit na ba kinakabahan pa rin ako.

Agad na sumalubong sa aking paningin ang blangko at malalamig na mga mata ni Clyde. Matiim itong nakatitig sa akin. At nangangamba akong kayang kaya nitong basahin ang buong pagkatao ko.

Pinilit kong salubungin ang titig niya at tumbasan ang kalamigan nito. I should deal with him. Pero paano? Gusto kong mapangiwi sa isiping iyon.

"I'm sorry, are you talking to me?" I know it's stupid to asked that dahil obviously ako naman talaga malamang ang kinakausap nito pero kailangan kong magkunwari.

"Not unless may iba ka pang nakikitang tao maliban sa'ting dalawa." He said and smirked. Hindi ko alam na may pagkapilosopo rin pala siya. Sarap lang batuhin ng sapatos.

"What do you want from me?"

"What do I want from you?" Imbes na sagutin ang tanong ko dito, ibinalik lang din nito ang tanong ko. Wow! Just wow!

Naglakad ito palapit sa kinatatayuan ko at ang hindi ko maintindihan kung bakit ayaw makisama ng mga paa ko para umatras hanggang sa tuluyan na nga itong nakalapit sa akin. "What do you think?"

"I-I do--don't know..." Sa mahinang boses ay sagot ko dito. Hindi ko rin naiwasang hindi mautal.

Nakakahiya mang aminin pero kapag siya na ang kaharap ko para akong laging nabablangko. Laging wala sa wisyo. Para itong may malakas na pwersa na kayang-kayang higupin ang lahat ng katinuan ng buo kong pagkatao.

"You're not the Alexis I know."

"W-what?" I confusedly asked him. Hindi ko malinaw na naintindihan ang sinabi nito dahil nabingi na yata ako sa lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Tsk!"

Hindi ko mapigilang tumitig ng pabalik-balik sa mukha at labi nito. Everything he does is sexy. He has this undeniable animal magnetism. It's like, he's trying to seduce me.

"Hey! Are you with me?" Napakurap-kurap ako ng ipitik ni Clyde ang mga daliri nito sa harap ng aking mukha.

"Oh," I groaned. Ni hindi yata nag-sink in sa utak ko ang sinabi nito dahil nakamaang lang ako dito.

"You're spacing out.. again." Bigla akong nakaramdam ng pag-init ng mukha sa pagkapahiya.

"W-what d-did you just say?" Para kong tangang tanong dito. Imbes na sagutin ako nito pinangunutan lang ako nito ng noo na para bang inip na inip na ito.

"Stop staring at me." Walang kangiti-ngiting sabi nito sa akin. Saka ako nito nilagpasan.

Nasundan ko na lang ito ng tingin. Ngunit hindi pa man ito tuluyang nakakalayo sa akin ay tumigil na ito at seryoso akong tiningnan. Hindi ko tuloy alam kung may mali na naman ba akong nagawa at ganun na naman ang tingin nito sa akin.

"What?" I asked him.

"Follow me." Sabi nito sa akin sabay akong tinalikuran.

"Wow! What just happened?" Kahit na may parte ng isip ko na hindi nagustuhan ang sinabi nito wala pa rin akong nagawa kundi ang mapabuga na lang ng hangin at mapairap. "Did he just told me to follow him?"

Kaya naman kahit may pagrerebelde akong nararamdaman at hindi sa'kin malinaw kung bakit ako nito pinasusunod ay sinundan ko na lang din ito. May pakiramdam kasi akong baka may gawin siya sa akin na hindi ko pa magustuhan kapag hindi ko ito sinunod.

Nagtaka pa ako kung bakit hindi ko na makita ni anino ni Clyde ng sundan ko ang daang binagtas nito. Kung saan siya lumiko kanina, iyon din naman ang dinaanan ko. Okay, para siyang bula na bigla na lang naglaho.

Where did he go? Nakapamewang pa ako habang sinisipat ang bawat madaanan ng aking paningin. Gusto niya pa yatang makipaglaro sa akin ng hide and seek. Is he trying to pull a trick on me? Did I made mad? I was so confused, I asked myself many questions but couldn't get the answers.

I was about to leave ng bumukas ang pinto sa tapat ko ang isinungaw niyon ang nakasimangot na mukha ni Clyde. 

"Get in!" Matipid ngunit mariin na pagkakasabi nito. "Makupad."

Napamaang na lang ako ng marinig ko ang sinabi nito. Kahit pa mahina lang ang pagkakasabi nito but still malinaw pa rin iyong nakarating sa pandinig ko. Akala niya ba sakin bingi? Nagngingitngit akong sumunod dito sa loob. 

He was sitting comfortably and looked amused. Gusto ko itong murahin. Natutuwa yata siyang asarin ako. Grabeng pagtitimpi ang kinailangan kong gawin para pigilan ang sarili kong hilahin ang upuang nasa pinakamalapit sa akin at ibato iyon kay Clyde.

Pero kahit na anong pagpipigil pa ang gawin ko may pumulagpos pa rin na kaunti doon. I let out a sigh of impatience. "So.. what now? Hindi mo naman siguro balak makipaglaro sa akin ng titigan 'di ba?" Sarcastic kong sabi kay Clyde. 

I saw him smirked again. His eyes were dancing with amusement as he looked at me. At ayun na naman ang pagkailang na nararamdaman ko everytime na tititigan niya ako. I bit my lip unconciously and shifted my eyes on the floor as if may interesanteng bagay akong nakita doon, when infact nasisimula ng mag-palpitate ang puso ko.

"If you have nothing to say then why are we wasting our time here?" Tumalikod ako dito saka nagsimulang maglakad palabas ng silid para lang din mapahinto dahil sa sinabi ninabi nito.

Dahan-dahan ko itong nilingon. "W-what d-did y-you just s-say?" Gusto kong marinig ng malinaw ang sinabi nito.

"Be. My. Date." Three simple words pero hindi yata kayang iproseso ng utak ko ang sinabi nito. 

I looked at him para alamin kung seryoso ba ito o baka niloloko niya ako. Mas gusto kong paniwalaan yung huli. Na binibiro niya lang ako. Pero base sa ekspresyon ng kaniyang mukha, nakalarawan ng malinaw doon na hindi ito nagbibiro.

Bahaw akong tumawa. "You're just kidding me, right?" Saka ako napailing. Kung nagbibiro siya pwes, hindi magandang biro.

"Do I look like I'm kidding?" Walang kangiti-ngiting sabi nito.

I narrowed my eyes into a glare. "You're nuts!" Mabilis akong umalis at malakas na isinara ang pinto. Leaving him inside the room, alone.