Thank you for being

16

*Dwa dni później*

Gdy się obudziłam rano, poszłam się ubrać, i poszłam od razu do Lea, aby zobaczyć czy już się obudził.

*10 minut później*
Stałam koło łóżka Leo, i przez chwilę patrzyłam jak śpi...
Jeszcze się nie obudził, więc poszłam do doktora, by  zapytać się kiedy Leo sie obudzi.
-Przepraszam.
-Tak?
-Wie może doktor kiedy Leo White się obudzi?
-Jest wyczerpany po operacji więc zapewnie za parę godzin.
-Dobrze, dziękuje. A czy jak się obudzi to powiadomi mnie Pan o tym?
-A ty jest...-Nie dokończył, ponieważ mu przerwałam...
-Jego dziewczyną.
-Aa, to oczywiście.
-Dziękuje.
-Proszę.

Ehh... Więc pozostaje czekać, aż Leo się obudzi...

Poszłam do siebie, wzięłam książkę i zaczełam ją czytać, i tak z minęły mi 2 godziny...

Ktoś zapukał do moich drzwi i natychmiast wstałam z łóżka by zobaczyć kto to. Była to pielęgniarka w brązowych włosach, koku i ze szczupłą sylwetką, była nawet ładna, nie miała za dużo makijażu na sobie, miała ładną sylwetkę i uczesane włosy w idealnego koka 😕

Ja tak sie kurwa nie czesze... XD

-Pani Emma Chota?
-Tak?
-Przysyła mnie Pan Doktor.
Pański chłopak się wybudził już.
-Dobrze. - podziękowałam lekarce, i natychmiast pobiegłam do Lea by się z nin spotkać.
Gdy zobaczyłam do ilu dziwnych urządzonek jest przypięty pomyślałam, że jest jakimś jebanym robotem. Xd
Podeszłam do niego pochyliłam się i go przytuliłam, a on odwzajemnił uścisk.

-Leo... Bo... Ja jutro wychodze ze szpitala... :(
-Szkoda... Ja wychodze za tydzień...
-to fajnie :)
-wiem :)