Hi po!! So ako po ung isa pang Author sa account nato. Itago nyo na lang ako sa pangaln Ms. Em short for Ms. Emotional. So first time kong magsusulat ng story dito. So bare with my wrong grammars pleasee!! Okay na simulan na natin ito.
_________________________________________________________________________________
Kath's POV
Hi guys!! Kathryn Bernardo here.
-Flash back 15 yrs. ago-
"Dan-Dan may sasabihin ako sayo." sabi ko sa bestfriend ko na si Dan-Dan habang gumagawa kami ng loom bands. Daniel Padilla ang totoo nyang panglan. Sya ay 10 yrs. old na rin.
"Oh Kat-Kat ano yun?" sabi sakin ni Dan-Dan.
"Aalis na kami. Pupunta na kami sa America." sabi ko sa kanya, nagulat naman siya sa sinabi ko
"Huh. Kailan alis nyo?" tanong nya sa akin.
"Mamayang hapon na" sabi ko sa kanya, medyo lumungkot yung itsura niya nung nalaman niya
"Huh. Mamaya na. Pede ba kitang ihatid? Sige na pleaseee." pagmamakawa nya.
"Sige na nga. Pero uuwi muna ako para makapag-impake pa ako." sabi ko sa kanya.
"Sige bye-bye." sabi nya.
"Diba sabi ko sayo hindi dapat bye-bye kasi magkikita pa naman tayo. Till we meet again." sabi ko sa kanya.
"Tama ka. Sige till we meet again." sabi nya sakin.
Umalis na ako at umuwi na sa bahay.
-After 25 mins.-
Tapos na kaming mag-impake at naisakay na sa sasakyan ang aming mga bagahe.
"Kat-Kat, halika na aalis na tayo" sabi sakin ni Mama.
"Ma hintayin na po natin si Dan-Dan" sabi ko kay Mama
"Hindi susunod na lang daw sila sa airport." sabi sakin ni Mama. Tumango na lang ako.
Matapos ang 1 hour na biyahe ay nandito na kami sa airport. 25 mins. pa bago kami magcheck-in kaya makakahabol pa si Dan-Dan. San dumating sya kasi matatagalan din ako sa pagbalik eh. Dun kasi ako mag-aaral ng High School so matatagalan pa ako ng balik dito sa Pilipinas
-After 23 mins.-
"Kat-Kat, halika na. Magcheck-in na tayo." sabi sakin ni Mama.
"Ma sandali lang. Hintayin muna natin si Dan-Dan. Parating na yun." sabi ko kay Mama.
"Anak mag-usap na lang kayo sa cellphone pagdating natin sa US. Baka iwanan pa tayo ng eroplano. Sige ka matatampo si Daddy sayo." sabi sakin ni Mama.
"Anu ba naman yan. Asan ka na ba Dan-Dan? Sabi mo ihahatid mo ako." Umiiyak kong sabi sa sarili ko.
Papunta na kami sa eroplano ng biglang may sumigaw.”Kat-Kat, asan ka na?” Kilala ko yung boses na yun kaya bigla akong napatingin sa likod.
“Dan-Dan!!!” sigaw ko kaya napalingon sya sakin. Tumakbo sya papunta sa akin.
“Kat-Kat buti na lang talaga naabutan kita.” sabi nya sakin habang naghahabol ng hininga nya.
“Akala ko talaga hindi kana pupunta. Yan tuloy umiyak pa ako.” sabi ko sakanya ng humihikbi ako.
"Kat-Kat wag ka ng umiyak. Andito na ako. Kaya lang naman ako nataglan kasi tinapos ko patong loom band. Ginawa ko yan para sayo. Kat-Kat sana wag kang magagalit sa akin kasi may sasabihin ako sayo." sabi nya sa akin.
Kinakabahan ako, "Aa--nuu b--aa y--aa--nngg s--assaa--ssa--biii--hhiinn mmoo?" utal utal kong sabi.
"Crush kita. Simula pa nung bata pa tayo. Kaya nga ako gumawa ng loom band. Ibibigay ko sayo. Pag nasa US kana wag mo kakalimutan tong loom band. Promise ko sayo papalitan ko ito ng ating engagement ring pati narin ng wedding ring." sabi sa akin ni Dan-Dan.
BINABASA MO ANG
One Shots: KathNiel
Fiksi Penggemar-the way they look at eachother screams 'I love you'.