ARTIK ÇOK GEÇ (DÜZENLENİYOR)

Sen Bana Allah'ın Emanetisin Seni Sevmek Aşktır Bana

Babası Rana'nın çok korktuğunu ve rüya gördüğünü anlamış, o anlık onu sakinleştirmek istemişti. Geceyi kızının yanında geçirdi. Sabah olunca Rana'yı uyandırmadı. Kahvaltısını yapıp her zamanki gibi kahvesine gitti. Ahmet bey kahvede oyalanıyor vakit öldürüyor kendini oynadığı oyunlarla avutuyordu. Alkolik değildi fakat fırsatını buldukça içerdi. Rana babasının bu halinden çok yakınır ve aynı zamanda korkardı. Ahmet bey kumar oynamak istemese bile bırakamıyor defalarca denemesine rağmen bir türlü vazgeçemiyordu..
..
Rana, odasının penceresinden sızan güneşin yüzüne vurmasıyla gözlerini açtı. Sabah olmuş ve babası gitmişti. Fakat gitmeden bir not bırakmıştı kızına. Korkma.. Kahvaltını yap ve beni bekle bugün erken gelicem.. Rana kağıdı buruşturup yere fırlattı. Uyandığında onu göremediği için, beklediği ilgiyi bir türlü bulamadığı için fena halde öfkelenmişti.
..
Yusuf'u hatırladı. Kimbilir onu birdaha ne zaman görecekti.
Belkide göremiyecekti.
Huzurum diye mırıldandı. Bunu söylediğine kendisi de inanamamıştı. Onun yanında huzur buluyordu çünki.
Babasından göremediği şefkati Yusuf'un Fatma teyzesinde hissetmişti.
Sevilmek ve bunu hissetmek çok güzel bir duyguydu.
Dakikalarca gözleri daldı pencereye bu düşünceler arasında.
..

Yusuf, Cami'de sohbet anlatıyordu.. Genç ve yakışıklı bir imam.. Gözü yerde, alnı secdede bir gençti. Yaşıtlarından çok ayrıydı.
Bambaşka bir dünyası vardı. Haramlara gücünün yettiğince bulaşmaz kızlarla arkadaşlık kurmazdı.
Ailesi onu böyle yetiştirmişti çünki.
Derken Yusuf Fatma teyzeye uğradı. Rana geldi aklına kapıdan içeri girince fakat bu düşüncesini kolaylıkla saldı aklından.
-Selamu aleyküm teyzeciğim nasılsın bugün işlerin iyi mi?
-ve aleyküm selam benim güzel evladım. Elhamdülillah gördüğün gibi işlerim gayet iyi fakat biraz koşuşturmaca yoruyor beni bu yaştan sonra. dedi. Fatma teyze kırk yaşında fakat yaşından genç görünen bir hanımdı. Eşi vefat edince kalan mirasıyla bir dükkan açmış ve ekmeğini oradan çıkarmaya başlamıştı. Hiç çocuğu olmamıştı Fatma teyzenin. Tek başına geçinip giden bir kadındı.
Yusuf- ee desene sana bir yardımcı lazım. Kapıya yardımcı için bir ilan
asmalısın bence. Biraz dinlenirsin. Bu yaştan sonra bu kadar yorulmanı istemem teyzeciğim. Dedi. Ve biraz duraksadı. aklına tam o sırada Rana'nın sözleri geldi. Oda iş arıyordu. Bir daha onu nasıl görecekti. Galiba iş işten geçmişti.
Fatma teyze - öyle de yavrum kim yaşlı bir kadınla çalışmak ister. Ben böyle iyiyim. Ama yine de asayım belki işe yarar.
Yusuf- teyzeciğim benim çıkmam lazım daha sonra sana tekrar uğrarım Allaha emanetsin. Dedi ve çıktı Yusuf.
Rana'ya nasıl ulaşabileceğini düşündü. Günler geçti. Belki uğrar sandığı Rana ne yazık ki uğramıyordu. Arada balkona çıkıyor belki geçerken görürüm ümidiyle fakat tekrar içeri giriyordu. Tek amacı ona yardımcı olmaktı. Onun çaresiz haykırışlarını duymuş ve sesini bile çıkarmadan gitmişti.
..
Rana günlerce evde pencereden dışarıyı seyrediyordu. Arada kapıya çıkıyor kimseyi tanımadığı için tekrar içeri giriyordu. "Ah leyal. "dedi kendi kendine.-
- Burda olsaydın hiç sıkılır mıydım. Beni üzenlerin canı cehenneme. Sen olsaydın hiç değilse. Gelicem dedin sözün vardı çocukluktan kalan. Nerdesin be kızım. Kimbilir şimdi nerede ne yapıyorsun." Diyerek iç çekti.
Sıcak bir duş alıp uzunca saçlarını taradı.
Acaba Fatma teyzeye gitsem mi diye de düşündü diğer yandan.
Babası saatlerce gelmiyordu nasılsa. Nereden bilecekti ki. Hem Fatma teyze ona '' bana uğra sık sık'' demişti.
Belki bu bahaneyle Yusuf' utekrar görebilirdi.
Ama Yussuf' un umrunda bile değildi kendince.
Bir bilse Yusuf'un onu beklediğini.
Belki de tüm geçmişini bırakıp gidecekti.
Yepyeni bir geleceğe son derece hazırdı çünki.
O kadar ısınmıştı Yusuf'a tüm sertliğine rağmen. Çünkü o sertliğin altında yatan merhameti hissetmişti.
Ne de sıcak bir tebessümü vardı Yusuf'un.
en kısa zamanda Fatma teyzeye uğrama kararı aldı.
Hemen ertesi gün Sabah erken kalktı .
Beklediği gibi babası erkenden çıkmıştı.
Hemen Fatma teyzenin verdiği örtüyü çıkarıp güzelce örttü. Fakat giyecek tesettür kıyafeti olmadığı için pantolon giyip üzerine uzun bir elbise çekti. Hemen dışarı çıkıp etrafını iyice kolaçan ettikten sonra hızlı hızlı mağazanın yolunu tuttu. Kendisine biraz uzaktı ama buna değerdi...
Nasıl olmuştu da onu daha önce görememişti.
Rana'nın hiç parası olmadığı için mecburen yürümek zorunda kaldı.
Babası çalışmadığı için paraya hep sıkışıktı Rana.
Dedesinin ve babaannesinin yolladıklarıyla geçinirlerdi. Arada birde babasının bir ay kaç ay çalışıp işi birakmasıyla elde ettiği parayla.
Derken yol bitmiş Rana Mağazaya büyük bir heyecanla yaklaşmıştı.