ARTIK ÇOK GEÇ (DÜZENLENİYOR)

Izdırap

Sümeyra Sabiha teyzesine bi heyecanla koşup sarılmak istedi...
Fakat ondan önce yalnız kalıp biraz düşünmek ve bağıra bağıra ağlamak istiyordu. Deniz kenarına gidip bir duvara yasladı sırtını. Yavaşça aşağı doğru çömeldi ve daha fazla saklayamadığı gözyaşlarını serbest bıraktı.. Annesi evlenmişti.. Hemde.....

Hemde sevdiği adamın babasıyla. Peki şimdi ne olacaktı. Yusuf'a ne diyecek, annesiyle anne kız gibi hasret mi giderecek, yoksa ona kızması mı gerekecekti? Kendisini babasının acımasızlığıyla başbaşa bıraktığı için düşman mı kesilmeli, ardı ardına kesilmeyen hesaplar mı sormalıydı? Hiçbirini yapamazdı..
"acaba Yusuf'la kardeş mi olduk" dedi hıçkırıklarla.. Yusuf'a Nazlı Hanım'ın annesi olduğunu nasıl söyleyecekti. Acaba annesi de onu tanımış aynı ızdırabı hissetmiş miydi?
Kafasında binlerce soru vardı. Hiçbirine verecek tek bir cevabı bile yoktu oysa...

Yusuf ve Nazlı Hanım şaşkınlıkla Sümeyra'nın gidişini izlemişti. Nazlı Hanım tekrar oturdu yerine. Düşündü,düşündü...

-Bu kız kim? Neden canım acıyor? Neden bu kadar sıcak? Gözleri çok tanıdık bakıyor..dedi içinden.

Sonra Yusuf'a dönerek

-Amaaan kimse kim. Bana mı kaldı sorgulamak. Terbiyesizliği diz boyu ama. Yarıda bırakıp çekti gitti. Oğlum bu kız bize göre değil bak. Gel sen Havva teyzenin kızı Lale 'yi bi gör, tanı.. Pişman olmazsın..

-Nazlı Hanım. Belli ki ortada bizim anlamadığımız birşeyler var. Yoksa Sümeyra' da son derece terbiyeli ve hanım efendidir. Hem benim niyetim belliyken başka birini aklıma nasıl sokarsınız.. Lütfen duymamış olayım..
Dedi ve bulunduğu yeri terk etti.
Doğru Sabiha teyzesine gitti.. Belki Sümeyra Sabiha Hanıma gitmiştir düşüncesiyle koşar adımlarla hem sağa sola bakınıyor hem de :
-Sümeyraaa, Sümeyraaa...
Diye sesleniyordu..

Nihayet teyzesinin evine geldi ve kapıya hiç olmadığı kadar sert ve hızlıca vurmaya başladı.

-Sümeyra burada mısın? Teyzee açın kapıyı..

Sabiha hanım bir hışımla açtı kapıyı.

-Ne oluyor evladım. Demeye kalmadan Yusuf içeri girdi ve Sümeyra'ya seslendi..
-Sümeyra nerede teyze. Buraya gelmedi mi?

-yok oğlum gelmedi. Ne oldu yine birşey mi oldu anlatsana çatlatma insanı.. Diye üsteleyerek sordu şaşkın ve meraklı gözlerle..

-bilmiyorum teyze bilmiyorum. Çıldırıcam ben. Sümeyra annemi gördüğü gibi ya birine benzetti ya da bir yerden tanıdı. Ve hemen tuhaf bir şekilde kaçtı yanımızdan. Ben şimdi onu nerden bulucam nerden?? Tam da evlenmeye karar vermiştik. Onu koruyacaktım..

-yaaa. Ne oldu acaba çok merak ettim bende şimdi. Dur oğlum sakin ol. Başka gidebileceği kendini iyi hissettiği bir yer yok mu bildiğin?
Diye sordu sabiha hanım..

-yok teyze. Bilmiyorum dedi oturup başını iki elinin arasına alarak..

Sonra düşündü ve aklına geldi.

-tabi ya. Deniz kenarına gitmiş olabilir. Birde oraya bakayım dedi. Ve bir hışımla çıktı evden..

-oğlum beni haberdar et mutlakaa.

Diye seslendi arkasından Sabiha Hanım. Arkasından Yusuf 'a bakakaldı öylece....