ARTIK ÇOK GEÇ (DÜZENLENİYOR)

Nasılda Oynuyor Hayat Kalbimle

Sümeyra hayatının en mutlu günlerinden birinde yemişti hayattan darbesini. Anladı artık mutluluk uzaklarda.. Haddini bildirmişti sanki birşeyler..
Sessizce fıaıldamıştı belkide hayat kulağına...
"Haddini Bil"...
...

Bu düşünceler arasında boğulurken arkasından bir el dokundu omzuna.
-Sümeyra..
İrkilerek döndü arkasına ve Yusuf'u gördü karşısında..
-neden geldin? Yanlız kalamayacak mıyım ben hiç? Beni her dakka korumana ihtiyacım yok Yusuf anla!!
Yusuf birşeylerin ters gittiğini ve Sümeyra'nın bunu yaşadığı her neyse onun tesiriyle söylediğini biliyordu. Bu yüzden gayet nazik ve anlayışlı bir tavırla sesini çıkarmadan yanına oturup denize baktı...

-Bazen iyi hissetmeyiz ve kalbimiz kocaman bir boşlukta hızlı hızlı atmaya başlar. Yada tam tersi olur.
Öyle yavaş atmaya başlar ki durdu duracak...
İşte tam o anda aç ellerini, boğulma bu koca denizde..
Secdeye git Dua et ve orada akıttığın gözyaşlarında boğul..  Allah acır sana..

Herşeyini ona anlat, namazlarında buluş Allah ile. Kuran oku ayet ayet konuş onunla. İnşirah ferahlığı dolar yüreğin.. Gözyaşların temizler  acılarını sen tasalanma.. Ama yeter ki başın her sıkıştığında, şu dünyanın telaşında kaybolduğun vakit Allah'ı unutma.. Ona koş...

Sümeyra rahatlamış ve elleriyle akıttığı gözyaşlarını silerken Yusuf, gözlerindeki taze akan yaşları silmek için uzattı ellerini.
Sümeyra o sırada kalbindeki sıcak bir rahatlamayla tuttu ellerinden..
Ve sarıldı sanki birdaha hiç bırakmayacak gibi. Öylesine rahatlamış ve huzurla dolmuştu kalbi..

Sanki kuyunun dibine düşse Yusuf onu oradan çıkaracak, denizde boğulsa Yunus olup yutacak, ateşe girse kendisini serinletecekti..

Yusuf hiç üstelemeden merak etse de neler olduğunu, ona bunu sormadan

Haydi gidelim artık. Teyzem bizi bekliyor yemeği de hazırlamış

hiç birşey olmamış gibi anlayışla karşılanmak Sümeyra'yı oldukça rahatlatmıştı..
Başını sallayıp, birlikte evin yolunu tuttular..