Chapter 26
DMWMF
Sayenn's Point of View
"I f*cking hate your attitude." Walang emosyong wika ni Dench na nakaupo sa upuan sa harapan ko ngayon.
"Yung ano? Yung attitude kong maging maganda?" Pang-aasar ko pa.
"No, b*tch. Mahilig ka palang mangsorpresa. Why didn't you tell me that you're listening to me and my friends' conversation?"
Natawa ako. "Ewan ko, napadaan ako e."
"B*tch, bastos ka."
"O bakit, binosohan ba kita? Saka, hello? Ako? Mamboboso sa isang katulad mo?" Sarkastiko akong sumagot sa kanya.
"Me? Of course, hindi mo ba ako nakikilala?" Wtf. This sentence again.
"Pfft!" Tumalikod ako, at humarap ulit sa kaniya. Inilapit ko ang aking bibig sa tainga niya, at saka bumulong. "Libreng mangarap."
Inilayo niya ang mukha niya sa akin at ngumisi. "Oh sorry, kung mangangarap lang ako, e ba't di ko pa taasan?" F*ck!! Bastos p*tang ina! Taasan? Bakit hindi pa ba ako sapat?!
"Change topic." Tumalikod ako muli. "Anong nangyari sa mommy mo?"
"Huh?" Tila natahimik si Dench.
Humarap ako sa kaniya at nilapitan siya nang makitang basa ng luha ang famewhore. "Tell me,"
"No need."
"Yes need."
"She died."
--**--
"So bakit ba biglaan?"
"I don't know, the doctor said that she had a heart attack and fell down from upstairs." Matamlay na sinagot ni Dench ang tanong ko.
"Base ba 'yan sa autopsy?" Tanong ko muli.
Tumango lang si Dench na tila may malalim na iniisip.
Inihinto ni Dench at ipinarada ang kanyang kotse sa tapat ng isang Memorial Chapel kung saan naka-burol ang mommy niya. Sinamahan ko siya hanggang sa kabao kung saan nakahilata ang mommy niya.
Pasimpleng sinilip ni Dench ang kabao ng nanay niya pero hindi niya na rin nakayanan kaya't umupo siya sa isang tabi.
Sinundan ko siya at tinabihan sa upuan. "You can do it."
"No, I know I can't." Nangangawang wika ni Dench.
"Hay." Bumuntong hininga ako.
Laking gulat ko nang biglang sumandal si Dench sa balikat ko at umiyak. "I don't know what to do. Bakit si mommy pa? Bakit hindi na lang ako?" Tumayo siya at sinilip muli ang mommy niya.
Sinundan ko ulit siya.
"Mom...I'm sorry for ditching you and papa. I.... I... love... you, mom."
Napangiti ako sa ginagawa ni Dench ngayon. Hay.. kahit naman pala pa-fame 'to, may pusong mamon naman pala. Marunong ka pala magmahal? "Dench,"
Lumingon siya sa akin.
"You can do it. I know you can." Ngumiti ako sa kaniya. "Eh libu-libong fan girls mo nga ay naba-basted mo, naiisip mo ba kung gaano kasakit ang ma-basted... ng lalaki mismo? Ang buhay, may challenges. Minsan may mahirap, minsan may madali. Pero kahit ano pa man diyan, kailangan na tanggapin natin... dahil ang fate, ay may itinakda para sa atin. Malay mo, may isang bagay na hindi mo in-eexpect na mangyari sa'yo."
"Tulad ng?"
Ngumiti ako. "Pagmamahal."
"Pfft. Love doesn't exist." Nag-smirk siya at iniwan akong nagmukhang tanga doon na nag-effort na ngang magpatahan tas iniwan pa. -_- Hinabol ko siya, napahinto siya sa paglalakad at sinulyapan ako. "Ano?"
"Love do exist if you believe in it."
Nag-smirk uli ssiya "How can I find love kung ang tanging tao na nagmamahal sa akin ay nawala na?"
Umiling ako at bumuntong-hininga. "Hay... hindi naman kasi por que nawala na ang nanay mo ay hindi ka na niya mahal. Please believe in eternal love. Basta mahal ka ng isang tao, mamahalin ka na niyan hanggang kamatayan—at habang namamatay."
Tumalikod siya at aktong maglalakad
Pero napigilan ko siya sa pamamagitan ng paghila sa braso niya. "Saka hindi lang naman siya ang nagmamahal sa'yo ah?"
"What do you mean?" Tanong niya nang hindi ihinaharap ang mukha sa akin.
"Eh. Ah—uh, uh... ewan, I mean, malay mo si—"
Pinutol niya ng isang pag-aassume ang sasabihin ko. "Ikaw? Ulol mo, b*tch tignan mo aamin ka din pala?" WTMF?! POTA FEELER?!!!
"Hoy! T*ng ina ka ah, ang kapal ng pagmumukha mo"
Ngumiti siya ng nakakaloko at parang gusto ko siyang patayin. "Neh, sabi na eh... may gusto ka sa akin. Ba't di ka pa umamin?"
Nagusot ang mukha ko. "What the f*ck?"
"Stalker."
"Hoy, kapal mo!"
"Stalker."
"Excuse me?"
"Stalker."
"P*ta ka, assume."
"Stalker."
"Ughhh shut up!"
——————————————
«A/N»
Thank you poooo sa 500+ reads! Alam ko pong maliit lang 'to pero kahit ppapaano napaka-laking bagay nito para sa akin! Thank you thank you lalo na po sa mga nag-aadd sa reading list. Sana po ay subay-bayan ninyo ang kwentong ito at sigurado akong matutuwa kayo at ang iba sa inyo ay makakarelate! Invite other wattpaders and future-wattpaders to read DMWMF—Don't Mess With Mr. Famous¦Written by: AnonymousGrlx'Agx
BINABASA MO ANG
Don't Mess with Mr. Famous (UNDER REVISION READ THE STORY WHILE IT'S STILPUBLIS)
RomansaMay dalawang uri ng mga famous: Yung famewhore at yung famous na talaga. Pero kahit ano pa man diyan sa dalawang 'yan, nandidiri talaga ako sa kanila. What if, may nangyaring UNEXPECTED at may nagpabago sa pagiging hater ko ng mga famous? Hmm, ano k...
