Sebze Çorbası (Demi Lovato & Joe Jonas fan fic. )

Bölüm Yedi : "Biliyor musun ? İyi ki bitmiş. İyi ki devam etmemişiz Demi. ''

Merhaba! İşte size geç gelmiş bir yeni bölüm. İnanın bana yazmaya vaktim olmadı. Şu an bile gitmem gereken bir yer var ve acele ediyorum. :D Her neyse.

 

Bölüm şarkımız : Paramore- The Only Exception 

 

Sizi seviyoruummm :*

 

İyi okumlar…

 

Şimdi ne yapacağım ya da nasıl hareket edeceğim hiçbir fikrim yok. Şu an tek yaptığım Nick’e “Seni öldüreceğim” temalı bakışlar atmak. Bunu nasıl yapardı? Kiminle şarkı söyleyeceğim ağzından çıkacak tek kelimeye bağlıyken o nasıl “Bence Joe ile söylemelisin” derdi? Üstelik Joe yüzünden yaşadığım o zor günlerde yanımda olan nadir insanlardandı Nick. O zor zamanlarımı görmüşken nasıl olurda Joe ile bir ortaklık yapmamı isterdi ?  Sadece Nick olsa sorun değil. Ya Kevin? Ortaya atığı bu saçma fikir yetmezmiş gibi birde “Birbirinize uyarsınız” demez mi ? O nasıl saçma bir cümleydi öyle ? Joe ve ben birbirimize uyuyoruz öyle mi ? Haberiniz olsun diye söylüyorum bizim birbirimize uyduğumuz falan yok.  Kafamı kaldırıp Joe’ya baktım. O da en az benim kadar sinirli ve şaşkın görünüyordu.  Şimdi beklide “Ah hadi ama abartmıyor musunuz? Sadece bir şarkı söyleyeceksiniz “  tarzı yorumlarda bulunuyorsunuz. Ama bu düet arkasında bir sürü sorun getirecekti. Yapacağımız albüm Jonas Brothers’la yeniden dost olmamı gerektirirken , Bu şarkı Joe Jonas ile yeniden dost olmamı gerektirecekti. Hatta insanlar bizden daha fazlasını bile isteyebilirdi. Tıpkı eskiden olduğu gibi. Bu olay bizim başa dönüşümüz olacaktı. Ailemizin ya da çevremizdeki insanların buna vereceği tepkiyi saymıyorum bile. Ben onlara albüm yapacağımızı nasıl söyleyeceğimi düşünürken Joe ile düet yapacağımı nasıl anlatacağım bilemiyorum. Ailem bana karışmazdı. Ama söz konusu geçmişe ufak bir dönüşse o kötü günlerin geri gelebileceğinden korkup bunu engellemek isteyebilirlerdi. Tıpkı benim gibi. Peki ya Joe’nun hayatı ? O da değişecekti tabi ki. Ailesi sorun etmese de onun bir sevgilisi var. Ve bu kıskançlık demek. Kim çıktığı erkek eski sevgilisiyle tekrar şarkılar söylesin, onunla samimi olsun ister ki ? Bu da yetmezmiş gibi ortamdaki sessizlik sinirimi bozmaya yetecek derecedeydi. Kevin’ın “Ne düşünüyorsunuz” demesiyle kafamı ona çevirdim. Artık ya sinirim geçinceye kadar konuşmam, ya da buradan çekip gitmem lazım. Dayanamayıp “Ne düşünüyorum biliyor musun Kevin bu tam anlamıyla saçmalık. Siz ikiniz bu dahiyane (!) fikri ortaya atarken arkasından gelecek sorunları düşündünüz mü hiç? Ayrıca nereden çıktı bu albüm? “ dedim. Nick bana bakarken “ Demi sakin olmalısın canım” dedi. “ Sakin falan olamam Nick. Bu tam anlamıyla saçmalık ve bizim bunu sonlandırmamız gerek.” “Ona katılıyorum” dedi Joe beni işaret ederek. “Hadi ama Joe sen de mi ? Bakın çocuklar tam anlamıyla saçmalıyorsunuz. Albüm konusunda artık geri dönüşümüz yok. Çünkü haber çoktan yayıldı. Ayrıca biraz düşünürseniz ne kadar haklı olduğumuzu anlayacaksınız “ dedi Nick.  Haber yayıldı mı ? Aman ne harika ! “ Gerçekten mi Nick ? Haklı mısınız ? Bence siz bu düetin bize getireceği sorunları düşünün “ dedi Joe.  “İnan bana saçmalıyorsun Joe.  Bunun size sorun getireceği falan yok tamam mı ?” dedi Kevin. “ Sana öyle geliyor Kevin. Benim hayatımda biri var ve onunla tekrar şarkı söyleyemem tamam mı ? “  Bu da neydi şimdi ? Sanki ben onunla şarkı söylemek için ölüyordum.. Öyle mi Bay Jonas kartlarımızı açık oynuyoruz demek ? Bana uyar. “Ya sen Nick ? Joe’nun bana yaşattıklarını bile bile bunu nasıl yaptın ? O günlerde yanımda sen vardın öyle değil mi” dedim sinirle. Madem  Joseph her şeyi konuşmak istiyordu. Bende konuşurdum.

 

Joe’nun ağzından

 

‘’Demi bak toparlanman gerek sonra konuşalım olur mu ? “ dedi Nick sakince. Ama bu sakinlik Demi’nin daha da sinirini bozmuş olacak ki “Bu konuyu daha sonra konuşunca Joe’nun yaptığı hataları geri alamıyoruz Nick.” Dedi. Yaptığı imalar artık haddinden fazla sinirimi bozmaya başlamıştı. Ona hatalı değilim diyemezdim ama bu kadarı da yeterdi. “Artık geçmişte yaşamayı bırakmalısın Demetria.” Dedim sinirle. “Ah! Gerçekten mi Joseph ? Geçmiş peşimi bırakmazsa bende geçmişte yaşamayı bırakamam üzgünüm” dedi. “İnan bana  geçmiş senin peşinde olmaya meraklı değil Demi. Ben de öyle!”  “Bunu birdenbire evime gelip başımı belaya sokan adam söylüyor öyle mi  ?“ dedi alayla gülerek.  Onun için iyilik yapmak istedim ve ben suçluyum. Harika! “Tek hatam seni düşünmekti değil mi ? Evet. Sen hep bu yüzden kaybettin Demi.  Sana iyilik yapmak isteyenleri suçladın. ‘’ “Beni terk etmek  bana yapılması gereken bir iyilik miydi sence?”  “Biliyor musun ? İyi ki bitmiş. İyi  ki devam etmemişiz Demi. İyi ki.” Dedim. Sinirle. “ Biliyor musun? Haklısın Joe. Ben..üzgünüm daha fazla burada kalamam.” Dedi. Gözleri yaşarmıştı. Lanet olsun! Aferin Joseph. Onu bir kez daha ağlatmayı başardın. Hayatın boyunca yaptığın gibi.  Demi çantasını alıp koşarak odadan çıktı. Neden canım acıyor benim ? Nick bana bakıp “Tebrik ederim dostum. Kalbini kırmayı bir kez daha başardın.” Dedi. Koşarak kapıdan çıktım ve onu aramaya başladım. Arabasının anahtarı bendeyken bir yere gidemezdi.

Demi’nin ağzından

Hayatı boyunca bana verdiği değer buydu. İstediği zaman gülümseyebileceği istediği zaman her türlü lafı söyleyebileceği bir insan olmuştum ben hep onun için. Bu o kadar kötü bir durumdu ki. Kendimi tutamadım ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Neden ağlıyorum ki ben şimdi ?  Olanca gücümle otoparka indim. Arabanın  yanına gittiğimde anahtarın onda olduğu aklıma geldi. Karşımda görünen merdivenlere oturup daha da ağlamaya başladım. Hayatım hiç iyi olmayacak mıydı benim? Tam mutlu oluyorum derken niye tekrar girdi ki hayatıma ? Ondan nefret ediyorum! Arkamdan birinin bana seslendiğini duydum. Bu O’ydu. Hayır onun yüzünden ağladığımı görmemeli. “Git buradan” dedim ona bağırarak. ‘’Arabanın anahtarı bendeyken bir yere gidemezsin ‘’ dedi tebessüm ederek. “Umurumda değil git buradan ‘’ Yanıma geldi ve “Bak Dems üzgünüm kalbini kırmak istemedim’’ dedi. “Unut gitsin Joe. Sen haklıydın ben insanları suçlamaktan başka hiç bir şey yapmayan biriyim dedim’’ “Hayır Demi değilsin. Aksine ben insanların kalbini kırıyorum. ‘’ Eliyle göz yaşlarımı sildi. “Yalvarırım ağlama Demi. Hele benim yüzümden sakın ağlama. İnan bana bu canımı yakıyor ‘’ dedi. Ve bana sıkıca sarıldı. Ağladığım zamanlar birilerine sarılmaya ihtiyaç duyardım hep. Bu yüzden ben de ona sarıldım. Gülümsedi ve “Beni afetin mi Dems?’’ dedi. Kafamı salladım.  Ondan bu yğzden nefret ediyorum. Bana ne yaparsa yapsın sonunda kalbimi kazanabiliyor ve ben buna sinir oluyorum. “ Bak ne diyeceğim sen bu haldeyken araba kullanamazsın. Ben arabamı getirttim. Seni eve bırakabilirim. Hem artık herkes her şeyi biliyor. Sorun olmaz ‘’ dedi. Tebessüm ettim. “Senden tek istediğim bundan sonra böyle gülümse olur mu? Ağlamanın sebebi ne ben ne de bir başkası olsun. Hadi gel.’’ Dedi ve beni arabaya götürdü.  Arabayı hareket ettirip dışarı çıktık. ‘’Müzik dinlemek ister misin?’’ dedi. ‘’Farketmez’’ dedim tebessüm ederek. İçinde Cd olduğunu tahmin ettiğim müzik çaları açtı.  İnanmıyorum bu şarkı. Çalan şarkı Paramore’dan The Only Exception’dı. Bu.. bu bizim şarkımızdı. Şaşkınlığıma engel olamayıp ‘’Bu şarkıyı hala dinliyor musun?” dedim ona. ‘’Bana güzel zamanları hatırlatıyor .’’ dedi gülümseyerek.

^^^^^^^^^^^

Yol boyunca pek konuşmadık. Evimin önüne geldiğinde durdu. ‘’Teşekkür ederim Joe.’’ Dedim. ‘’Önemli değil Demi.’’ Dedi. Evimin önündeki muhabirlerin sorularını es geçerek kapının önüne geldim. Şu an tek istediğim birileriyle dertleşmek. Marissa’yı arasam iyi olacak. Kapıyı açıp içeri girdiğimde beni büyük bir sürpriz bekliyordu.