Yeni bölümle sizlerleyiim! :D Biraz duygusal bir bölüm oldu gibi. umarım beğenirsiniz. :)
Bölüm @SedaJns için :D Yardımların için sağ ol :*
Bölüm Şarkısı: Rachel Taylor- Light A Fire
İyi okumalar.. :)
Sizi seviyorumm.. *-*
Hatalar insanları güçlendirir. Ama bazen öyle bir hata yaparsınız ki bunun için belki de ömür boyu pişman olursunuz. İşte o hatalardan birini yapmıştım ben de. İstemeden de olsa onu hayatımdan çıkarmak, hayatımda duyduğum en çılgınca fikirdi! Tahminimde yanılmamıştım da. Bu o kadar kötü hissettiriyordu ki! Bir hafta! Bir haftadır ne sesini duyuyorum onun, ne de nasıl olduğundan haberim var. Şu an ne mi yapıyorum? Acı çekiyorum, fazlasıyla. Günlerdir aklımda bir tek o var! Onu aramayı denedim, hem de defalarca. Ama telefonlarımın hiçbirine cevap vermedi. Haklıydı.. Bu sefer ben onu kırmıştım ama hep demez miydi? Bir şans vardı. Bizim için bir şans vardı ve biz ne olursa olsun geri dönecektik. Onu özlemiştim kimseyi özlemediğim kadar çok özlemiştim. Biz iyi olacaktık ya da sadece o. Artık önemsediğim şey onun benimle olması değil, sadece mutlu olmasıydı. Oluyordu da. İnternetten takip ettiğim kadarıyla birkaç kız arkadaşıyla gece dışarı çıkmayı ihmal etmemişti. Hayır onu kıskanmıyordum! Kimi kandırıyorum ben? Onu kıskanıyorum, hem de çok! Ama artık geri dönüşümüz gerçekten yokmuş gibi geliyor. Hepsinden kötüsü olanlardan kimsenin haberi yok. Hiçkimseyle konuşamıyorum.. Günlerdir yaptığım tek şey evde sızlanmak. Son bir kez daha arasam mı düşüncesi aklımdan geçiyor. Elim telefona gidip geliyor. Dayanamayıp arıyorum.
Çalıyor..
Çalıyor..
Çalıyor..
Bu süre resmen bana bir ömür gibi geliyor.
Tam açmayacağını düşündüğüm anda telefon açılıyor. Ben onun sesini duymayı düşünürken karşıdan gelen bayan sesiyle resmen donakalıyorum.
Karşıdaki ses ikinci kez "Kiminle görüşüyorum?" diye sorduğunda kendimi zor da olsa toparlıyorum ya da toparladığımı sanıyorum.
"B-ben Demi, Joe orada mı acaba?"
Karşı taraftan kısa bir süre "Ne?" sesi yükseliyor ama konuşmaya devam ediyor.
"J-joe şu an müsait değil, söylemek istediğin bir şey varsa iletebilirim."
"Teşekkür ederim,gerek yok." Diyorum gözlerim dolmuş bir halde, bunun sesime yansımaması için dualar ediyorum.
Tam telefonu kapatmaya hazırlanırken onun sesini duyuyorum. Aşık olduğum o sesi..
"Sana benden habersiz telefonlarıma cevap verme demiştim Isabel." diyor biraz sert bir şekilde.
"Kiminle görüşüyorum?" Diyor. Ne cevap vereceğimi bilmiyorum, buna gözümden akan yaşlar da engel oluyor olabilir.
"Joe ben-"
"Demi?" Diyor beklemediğim bir şaşkınlıkla, daha sonra toparlanıyor.
"Beni neden aradın?" diyor sesinde hiç bilmediğim bir tonlama var.
"Bilmiyorum ben.. Konuşmaya ihtiyacım var Joe. Bu kadar kolay olmamalı!"
"Hiçbir şey bilmiyorsun, emin değilsin! Ben.. konuşmak istemiyorum. Konuşursam ikimizde kırılırız, üzgünüm!"
" Ne yani bitti mi?" Diyorum çaresizlikle. "Buraya kadar mı?" Artık gözlerimdeki yaşların, çaresizliğimin sesine yansıdığına o kadar eminim ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sebze Çorbası (Demi Lovato & Joe Jonas fan fic. )
FanfictionBitmiş bir ilişki. Ne onlara ne de diğerlerine göre artık geri dönüşleri yok. Peki ya bir gün geri dönerlerse? Ya da bu dönüş Sebze Çorbası sayesinde olursa ? Ne dersin ? Sence olabilir mi?
