Selam gençlik! İşte yeni bölüm. Ben yazarken çok keyif aldım. Umarım size de okurken aynısı olur. Multimedia da bölüme dair merak edeceğinizi düşündüğüm birkaç ayrıntı var ;)
Bölüm yetişemedi ben de bu hafta bölüm atabilmek için iki parçaya ayırdım :)
Bölüm @ddlovato_bemi için. :D
İyi okumalar.. :)
Sanırım sizi sevdiğimi biliyorsunuz? :D :*
Hayatım her yönden değişmeye başlıyordu. Günlerim her zamankinin aksine daha hareketli geçiyor, daha çok eğleniyor ve mutlu oluyordum. İçimde her ne olursa olsun bir korku var olmuyor değildi. Ya mutluluğum bozulursa?
**
İşte mutlu bir sabah. Bugün içimde anlam veremediğim bir huzur var. Öyle ki bugün uzun zamanın aksine ilk defa kendim uyandım. Bugün için tek planım şu: Bir şeyler atıştırdıktan sonra hiçbir şey yapmamak ve tek başıma evde kalmak. İlk planımı uygulamak için hemen günlük işlerimi halledip üstümdeki siyah ayıcıklı pijamalarımla mutfağa gittim. Pijamalarımın gerçekten garip bir uyumu vardı. Siyah? Ve ayıcık? Dışarıdan bakıldığında çok anlamsız olsa da bu zıtlık bir uyum yakalamıştı.. Kahvaltı hazırlarken kapının çaldığını duydum. Tek başıma keyif yapmaya çalıştığım gün beni yine nasıl bir macera bekliyor acaba? Kapıya gidip kapı deliğinden kimin geldiğine bakmaya çalıştığımda gördüğüm şey gerçekten garipti. Kucağına kırmızı güller konmuş kocaman bir oyuncak ayı! Kapıyı açtım. Etrafta kimse yoktu.
“Üzgünüm sevimli ayıcık çok romantik bir hediyesin ama iletmem gereken bir şey var ki yanlış kapıdasın ahbap! Birinin bana böyle bir hediye alacağını düşünmüyorum. Ah yani bir sevgilim var ama o-“
Güllerin üzerinde içinde bir not bulunduğunu tahmin ettiğim küçük zarfı gördüğümde sustum ve zarfı elime aldım. Kabul ediyorum şu an ayı yanlış kapıda olabilir ama merak ediyorum tamam mı?
Zarfın üzerindeki yazıyı gördüğüm de içimi nedensiz bir huzur kapladı. Tabi aynı zaman da bir yanım keşke Joe yanımda olsa da ‘Görüyor musun insanlar sevgilileri için neler yapıyor? Örnek al!’ diyebilsem diyordu.
“Meleğime..”
Bu sürprizi yapan kişiye elimde olmadan bir kez daha hayran olurken insanların özel hayatlarına biraz daha dalıp zarfı açtım.
“Joseph’dan sevgilisine küçük bir sürpriz! Seni seviyorum Dems. (Ve itiraf etmem gerekirse bunu gördüğünde yüzünün halini merak ediyorum!) “
Sürprizi gördüğünde benim yaptığıma inanmayacağının farkında olan sevgilin Joe. ;)
Joe? Hani benim sevgilim olan. Hani şu yapılanları örnek göstermeye çalıştığım adam. Kendi tabirimle yakışıklı ego yığını Joe? Biri benimle dalga mı geçiyor yoksa? Düşüncelerime dalmış ağlamak ve gülmek arasında seçim yapamayan suratımla elimdeki notu bırakamazken yan taraftan gelen sesle resmen çığlık attım.
“Suratın gerçekten komik. Ama seni bir o kadar da güzel gösteriyor. Selam Güzellik!”
Joe?
Pijamalar?
Aman Tanrım!
Resmen yüzüne bile bakmadan eve girdim ve kapıyı kapattım. Farkındayım kabaca bir hareket ama millet şu an pijamalarımlayım ve bu çok utanç verici bir durum. Hızlı adımlarla odaya gitmeye çalışırken kapıyı çalan Joe’nun sesini duydum;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sebze Çorbası (Demi Lovato & Joe Jonas fan fic. )
FanfictionBitmiş bir ilişki. Ne onlara ne de diğerlerine göre artık geri dönüşleri yok. Peki ya bir gün geri dönerlerse? Ya da bu dönüş Sebze Çorbası sayesinde olursa ? Ne dersin ? Sence olabilir mi?
