Merhaba! Uzun bir zamandan sonra nihayet bölüm atabildim. Umarım beni unutmadınız? :D Yazılı zamanı olunca ve ben ufak bir rahatsızlık geçirince bölüm gelemedi. :)
Bölümü elimden geldiği kadar uzun yazmaya çalıştım umarım beğenirsiniz :*
Multimediada çok tatlı bir sarılma var :)
İyi okumalar *-* :**
Sevgilinize bir sürpriz yapacak olsanız seçenekleriniz ne olurdu? En sevdiği grubun albümünü hediye etmek? Onunla baş başa güzel bir yemek yemek? Kabul etmem gerekir ki hepsi güzel fikirler. Ama hiçbiri benim sevgilimin fikri kadar klasik ve bir o kadar da eğlenceli olamazdı.
Yaklaşık yarım saat süren ve tüm sorularıma ‘sürpriz’ cevabını aldığım bir araba yolculuğunun ardından Joe nihayet arabayı durdurdu.
“Joe, sen ciddi misin sevgilim?”
“Evet bebeğim, gayet ciddiyim. “
“Joe bak bu gerçekten çok iyi bir düşünce ama burası fazla kalabalık. Yani demek istediğim yakalanabiliriz.”
“Demi, ikimizde yetişkin insanlarız, liseli aşıklar gibi davranma lütfen.”
“Yani senin yaptığın çok yetişkince ve benim yaptığım mı çocukça? Nasıl bu kadar rahatsın sen?”
Şu an neredeyiz tahmin edin! Bir lunaparkın önünde. Evet doğru okudunuz. Lunapark! Çocuk ruhlu sevgilim içerideki kalabalığı umursamadan lunaparkta eğlenmemiz konusunda ısrarcı.
Joe bana küçük bir öpücük verdikten sonra konuştu.
“Hadi ama! Sadece eğlenmeye bak.”
Beni lunaparka doğru götürürken ben öpücüğün etkisinde kalmış tepki bile veremiyordum. Beni her öptüğünde bu hale gelmek zorunda mıyım ben?
Nihayet içeri girdiğimizde yine çok şaşırtıcı bir manzara karşıladı beni.
Lunapark boştu. Bomboş!
Joe’ya dehşete düşmüş bir suratla baktığımda o şebek gülümsemesi suratındaydı.
“Tahmin ettiğim şeyi yapmış olamazsın!”
“Imm belki yapmış olabilirim.”
“Sana inanmıyorum!” dedim ona sıkıca sarılarak.
“Sana sadece eğlenmene bak demiştim. Farkındayım toplum içindeyken pek de yakın olamıyoruz. Ama eğlenmek bizim de hakkımız diye düşünüp lunaparkta küçük bir işlem yapmış olabilirim.”
Biz ona lunaparkı kapatmak diyoruz sevgilim.
“Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum. Bugün beni o kadar şaşırttın ki bu sen misin emin bile değilim beki de sen değilsin-“
“Yapma. Lütfen! Bu konu hakkında teori üretmeyi bıraksan bana yeter tamam mı?” dediğinde gülümsedim.
“Tamam. Ama baksana halk arasında olmak o kadar da kötü değil. Bugün bunu test ettik.”
“Gerçekten mi? Bunu söyleyebiliyor musun? O adam masamıza gelip sana söylemediği iltifat kalmazken benim tek yaptığım ‘biz arkadaşız’ diyerek sizi seyretmek oldu ve sen buna o kadar da kötü değildi diyorsun öyle mi?”
Ben de tam olarak bu ne zaman gelecek diye bekliyordum.
Olay tam olarak şöyle oldu. Evden çıktıktan sonra bir yerlerde bir şeyler içmeye karar verdik. İçeceklerimizi sipariş edip masaya oturduğumuzda bir hayran geldi ve tepkisi tam olarak şu oldu;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sebze Çorbası (Demi Lovato & Joe Jonas fan fic. )
FanfictionBitmiş bir ilişki. Ne onlara ne de diğerlerine göre artık geri dönüşleri yok. Peki ya bir gün geri dönerlerse? Ya da bu dönüş Sebze Çorbası sayesinde olursa ? Ne dersin ? Sence olabilir mi?