Κεφάλαιο 58.

70 12 0
                                    

"Frankie?!"
"Σας αφήνω να μιλήσετε..."
"Frank, αλήθεια συγ-"
"Εγώ συγγνώμη. Δεν...δεν έφταιγες εσύ. Βασικά είχες δίκιο...ουσιαστικά σου χάλασα το ραντεβού με τον διευθυντή της σχολής...απλώς..."
"Απλώς τι;"
"Δε το έκανα επίτηδες...με ειδοποίησαν ότι κινδυνεύεις και...προτίμησα να σου χαλάσω το ραντεβού πάρα να ρισκάρω να γίνει κάτι..."
"Τι; Γιατί να σου πουν κάτι τέτοιο; Και ποιος βασικά...;"
"...ήταν ο Harry."
"...πες το άλλη μια φορά αυτό γιατί μάλλον παρακουσα."
"Νομίζω ότι δε παρακουσες...ήταν ο Harry. Και πραγματικά δε ξέρω γιατί τον άκουσα, χίλια συγγνώμη εγ-"
"Εσύ απλά δεν ήξερες και φοβήθηκες να το ρισκάρεις. Καταλαβαίνω. Μην στεναχωριέσαι...ευχαριστώ..."
"Τι θα κάνεις;"
"Τίποτα. Θα αφήσω τη μοίρα να τον κανονίσει. Εμείς έχουμε ένα Cotillion να ετοιμαστούμε." είπα και του χαμογέλασα.
"Θα περάσω να σε πάρω το απόγευμα." με φίλησε στο μάγουλο και έφυγε. Μόλις βγήκε από το δωμάτιο μπήκε μέσα η Alexis.
"Λοιπόν...;"
"Λοιπόν...έχουμε ένα ραντεβού στο κομμωτήριο να προλάβουμε."
"Έτσι σε θέλω!"

Περάσαμε σχεδόν όλο το πρωί και το μεσημέρι καλοπίζοντας τους εαυτούς μας. Μαλλιά, νύχια, δέρμα, μακιγιάζ.

Ήταν 7.30, ο Frankie σε μισή ώρα θα έρθει να με πάρει. Η Alexis είναι εδώ και ετοιμάζεται στο διπλανό δωμάτιο. Έφτιαξα λίγο το μακιγιάζ μου, έδωσα ελαφρύ σχήμα στις μπούκλες μου καθώς είχαν ανοίξει μετά από τόσες ώρες, είχα βάλει το φόρεμα μου και καθόμουν. Ήμουν απορροφημένη από τις σκέψεις μου. Τίποτα το συγκεκριμένο ή το ιδιαίτερο. Άνοιξε η πόρτα και μπήκε η Alexis. Φορούσε ένα θαλασσί φόρεμα που αναδείκνυε τέλεια τα μάτια της, με πετράδια στο μπροστινό μέρος του μπούστου, η φούστα του φορέματος απλή και ριχτή και στη πλάτη έκανε V.

"Είσαι κούκλα..."
"Ευχαριστώ και ανταποδίδω το κομπλιμέντο. Το φόρεμα τα σπάει."
"Χαχαχ ευχαριστώ."
"Λοιπόν, έτοιμη; Τα αγόρια μας περιμένουν."
"Πάμε."

H Alexis κατέβηκε πρώτη. Αυτήν την είχαν δει ήδη, είχε ετοιμαστεί πιο νωρίς. Ήταν ενθουσιασμένη.

"Σας παρουσιάζω τη δεσποινίδα Aurora Cornelia Malik."
"Χαχαχα Aleeexis..."

Ο Zayn ήρθε μπροστά στις σκάλες και με περίμενε να κατέβω. Με κοιτούσε όλο χαμόγελο. Ήταν τόσο ο όμορφος. Ο αδερφούλης μου μωρεεεε...
Μόλις έφτασα κοντά του μου έδωσε το χέρι του για να με κρατήσει.

"Είσαι πανέμορφη. Και τι όμορφο φόρεμα...αναρωτιέμαι ποιος είχε τόσο καλό γούστο."
"Χαχαχα σας ευχαριστώ κύριε Malik. Το κουστούμι σας σας ταιριάζει απίστευτα. Και τι όμορφα μανικετόκουμπα."
"Έχουν μεγάλη και ιδιαίτερη αξία για εμένα..."
"Το ίδιο και το φόρεμα μου..."
"Μα δεν είναι τα πιο αγαπημένα αδέρφια;"
"Μαμά γιατί να χαλάς πάντα τη στιγμή;"
"Καλά συγγνώμη. Και να φανταστείτε δεν είναι καν τελειόφοιτη."
"Μαμά είναι πρόεδρος του σχολείου, της τάξης, και αρχηγός των μαζορετων, τι παραπάνω;"
"Κανένα αξιόλογο βαθμό; 14 στα μαθηματικά;"
"Να σου πω, τι θα γίνει τώρα;"
"Έχεις δίκιο, συγγνώμη..." είπε η μαμά και κατέβασε το κεφάλι ενώ οι υπόλοιποι γέλασαν πνιχτα.
"Λοιπόν αγαπητέ Frankie, στη παραδίδω. Να τη προσέχεις εε."
"Σα τα μάτια μου."
"Ουάου...δε σε έχω ξαναδεί τόσο...κομψό."
"Α, ευχαριστώ ρε."
"Χαχαχα οοοχι...εννοώ ετσι, με κουστούμι, παπιγιον κτλ. Σε έχω συνηθίσει στις προπονήσεις με φόρμες."
"Χαχαχα κατάλαβα...είσαι πιο όμορφη από κάθε άλλη φορά."
"Ευχαριστώ..."
"Έχω κάτι για εσένα..."
"Τι πράγμα;" εκείνη την ώρα γύρισε και πήρε από το τραπέζι ένα κουτί μπορντό χρώματος. Το άνοιξε. Μέσα υπήρχε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Κορσάζ. Ήταν τόσο όμορφο. Ήταν τοποθετημένο πάνω σε ένα μαύρο μικρό μαξιλαράκι.
"Όμορφη αντίθεση."
"Άγρια. Επαναστατική. Σαν εσένα." Το πέρασε στο χέρι μου. Αφού ο  Zayn τοποθέτησε και το κορσάζ της Alexis φύγαμε για το Cotillion.

"Ο μπαμπας...;"
"Έπρεπε να φύγει. Είχε δουλειά...αλλά είπε πως θέλει να σε δει σε φωτογραφίες."
"Σε φωτογραφίες...φυσικά."
"Μη στεναχωριέσαι. Φέτος είναι η βραδιά μας. Όλα θα είναι τέλεια."

Μπήκαμε στα αμάξια. Η Alexis και ο Zayn στη μαύρη BMV και εγώ με τον Frankie στη μαύρη  Mercedes του.

Όταν φτάσαμε στη χώρο της εκδήλωσης ένιωθα τη καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα. Αλλά οι παλμοί μου αυξήθηκαν ραγδαία όταν ο Frankie ήρθε και μου κράτησε το χέρι, και ψυθιρισε στο αυτί μου.

"Σήμερα είναι η νύχτα σου. Όλα θα είναι τέλεια." του χαμογέλασα, κράτησα το χέρι του και μπήκαμε στο χώρο μαζί με την Alexis  και τον Zayn. Ο Niall ήταν ήδη εκεί το ίδιο και ο  Liam.

Ο χώρος ήταν πανέμορφα στολισμένος. Η ομάδα έκανε καλή δουλειά. Αναλαμβάνουμε εμείς και κατ'επέκταση οι γονείς μας το στολισμό.

Μπήκαμε μέσα, χαιρετούσαμε φίλους και γνωστούς, χορεύαμε, πίναμε. Όλα φαινόντουσαν υπέροχα, αλλά η βραδιά δεν είχε τελειώσει ακόμα.

***************

Ξέρω, είναι μικρό. Αλλαααα το επόμενο παρτ είναι δυνατό και με μια όμορφη ship σκηνή. I'm not gonna spoil you more. Τα λέμε την Παρασκευή.😽

Locked between hell and heaven.Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt