Locked between hell and heaven.

Κεφάλαιο 32.

Παρασκευή μεσημέρι.

Louis: Στη σχολή. ΤΏΡΑ!

Τέλεια...ας μη με μισουνε πολύ για το σημερινό που προέκυψε. Σχόλασα και πήγα κατευθείαν στη σχολή που κάνουμε πρόβες. Ήταν όλοι μαζεμένοι και μιλούσαν.

"Hey..."
"Δείτε ποιά θυμήθηκε να εμφανιστεί..."
"Τι εννοείτε;"
"Έχεις μια βδομάδα+ να εμφανιστείς στις προπονήσεις."
"Ποιες προπονήσεις; Αν με ενημερώνατε θα ερχόμουν."
"Σου έστειλα μήνυμα." είπε η Deppy.
"Όχι, δε μου-" και τότε θυμήθηκα. Εκείνη τη μέρα που ο Liam έψαχνε το κινητό μου. "Συγγνώμη...έγινε ένα λάθος για αυτό δε πήρα τα μηνύματα."
"Δε πειράζει. Ξέρουμε πως ποτέ δε θα έχανες προπόνηση. Τώρα...τι κάνουμε με το σημερινό;"
"Επίσης χίλια συγγνώμη για αυτό. Η Alexis προσπαθούσε να με καλύψει και απλά ήταν το πρώτο που της ήρθε."
"Δε πειράζει. Απλά σήμερα ανοίγει το υπόγειο μετά από 1 μήνα σχεδόν. Είναι το σπίτι μας. Δε γίνεται να χάσουμε."
"Συμφωνώ." είπε ο Frankie.
"Και γω." είπε η Deppy και όλα τα υπόλοιπα μέλη συμφώνησαν.
"Τι λες Stormy;"
"Δε θα ξέρουν από που τους ήρθε!"
"Yes!"

Περάσαμε όλο το απόγευμα κάνοντας πρόβες. Είχα καιρό να κάνω τόσο ωραία πρόβα. Βασικά να κάνω πρόβα γενικά. Δε λέω και οι πρόβες με τις μαζορετες ωραίες είναι αλλά αν θες να νιώσεις τον ρυθμό τίποτα δε συγκρίνεται με το χορό.

Στην ομάδα μου έχουμε όλοι ψευδώνυμα. Τα συναποφασίζουμε ο ένας για τον άλλον και το κάθε ένα χαρακτηρίζει τον χορευτή. Ο Frankie, είναι το όνομα του αλλά και το υποκοριστικό από το ψευδώνυμο του: Frankenstein. Χορεύει popping και πραγματικά είναι σα να μην έχει κόκαλα, ή συνοχή στα μέλη του σώματος του. Μέχρι και εγώ πονάω όταν τον βλέπω να χορεύει. H Deppy, Kittie. Είναι γλυκιά και φαίνεται αθώα σαν ένα γατάκι αλλά όταν ακούσει μουσική το γατάκι γίνεται αγριόγατα, όπως λέει και ο Louis. Μιας που τον ανέφερα...o Speedo. Δεν έχω δει άνθρωπο να κάνει πιο γρήγορες κινήσεις, ιδιαίτερα με τα πόδια. Και το πιο τρελό; Είναι ξεκάθαρες! Μετά είναι τα b-boy της ομάδας, και πολλοί ακόμα με διαφορετική ιδιότητα ο κάθε ένας. Και τέλος εγώ. Stormy. Τα παιδιά υποστηρίζουν πως όταν χορεύω σπερνω τον πανικό όπως και η καταιγίδα. Προκαλώ αναστάτωση και τραβάω την προσοχή. Εγώ απλά πιστεύω πως το ζω λίγο παραπάνω...

Η πρόβα τελείωσε. Έφυγα σπίτι να κάνω μπάνιο. Βγήκα, στέγνωσα τα μαλλιά μου και καθόμουν μπροστά από την ντουλάπα ψάχνοντας τι θα βάλω.

"Μη το ψάχνεις, αυτά θα βάλεις." άκουσα τον Zayn και είδα μια σακούλα να πετάγεται προς το μέρος μου.